SELVİ BOYLUM, AL YAZMALIM (1977) [1]
Yapımcı: Arif Keskiner
Yönetmen: Atıf Yılmaz,
Oyuncular: Türkan Şoray, Kadir İnanır, Ahmet Mekin, Nurhan Nur, Hülya Tuğlu, Cengiz Sezici, Elif İnci, İhsan Yüce
Görüntü Yönetmeni: Çetin Tunca
Eser: Cengiz Aytmatov
1.Bölüm
0056-01-03 Anne: Cehennemin dibine kadar yolunuz var, bir daha da ayak basmayın bu toprağa! Barajınız batsın. Yıktırmayacağım evimi!
01.04-05 Asya: Ana yeter, ayıp!
01.05-08 Anne: Elalemin toprağını almak, evini yıkmak ayıp değil mi?
01.09-15 Asya: Nasıl olsa yıkılacak ana, yıkılmazsa da su basacak. Koca, hükümet barağı senin benim keyfime durur mu?
01.15-18 Ana: Ben evimi yıktırmam, boğulsunlar suyunun altında!
01.18-19 Asya: Sen bilin…
01.24-29 Ana: Senin niyetini de bilmiyorum sanma, evi de satıp şehre yerleşelim, öyle mi?
01.30-37 Asya: Öyle, neyimiz kaldı burda, bir bu ev mi? Sonunda benim dediğime geleceğin ya? İnşallah geç olmaz.
01.39-45 Anne: Gelmeyeceğim evi de yıktırmayacağım duydun mu? Şehri de aklından çıkar! Duydun mu?!
01.45-48 Asya: Sağır değilim! Sütü götürüyorum ben!
01.49-02.02 Anne: Dur!
02.03-06 Asya: Ana Vallahi iyice dellendin sen, burda kim bakacak benim suratıma?
02.06-08 Anne: Her taraf it kopuk dolu, bakarlar!
02.08-09 Asya: Eskisi gibi mi?
02.11-16 Annesi: Bir evlen de sonra ne bok yersen ye. Şehri de çıkar aklından, duydun mu?
02.18-19 Asya: Beğendin mi?
02.20-21 Annesi: Geç kalma!
02.49-52 Can: Gelin, gelin, hadi, ha-ha!
03.03-04 İlyas: Bulaşma fena olur!
03.04-06 Can: Fena mı olur haaa!
03.10-11 İlyas: Salak!!!
03.16-20 Hepsi: Yakala! Yakala! Vur! Vur!
03.21-23 İlyas: Sana bulaşma demedim mi ulan sana ha!
03.24-37 Amca: Boş ver şu arsızı! Aklınca şaka ediyor işte. Hadi dağılın siz de! Sen de uzatma artık hadi! Bıraksana hortumu!
03.37-39 Can: Eee bıraktım hocam sinirlenme!
03.40-43 Amca: Kaç defa söyledim sana şu delinin kamyonuna dokunma diye!
03.45-48 İlyas: Şunu bir yolda kıstıralım o uyuz kamyonuyla beraber!
03.49 Dilek Hanım: İstanbullu!
04.13-20 Can: Buyur Dilek hanım! Vay, işini mi bozdum İstanbullu ha?
04.22-23 Dilek Hanım: Uyma bu serseriye!
04.24-25 İlyas: Niye çağırdın beni?
04.25-27 Dilek Hanım: İş verdiler , baraja kum taşıyacaksın.
04.27-29 İlyas: O batağa kamyonumu sürmem ben!
04.29-35 Dilek Hanım: Tuhaf adamsın İstanbullu, başkası olsa, bana ne der! Kamyon şirketin malı!
04.36-37 İlyas: Hani hep uzun yola verecektin beni?!
04.38-40 Dilek Haniım: Benden daha çok seviyorsun kamyonu, kıskanıyorum!
04.41-46 İlyas: Kendi elimle nakışladım ben onu, günde yüz defa pis bataklığın içinde git gel, git gel! Pis işleri sevmiyorum ben ya!
04.47-52 Dilek Hanım: Yani bir gün bir numara yapar başka işe veririm seni, gönlün oldu mu?
05.20-21 İlyas: Kusura bakma arkadaş!
05.33-47 Pis bir işe verdiler arkadaş. Bir gayret, şu bataklığı geçersek! Şimdi ayvayı yedik işte!
06.00-17 Mahsus yapıyor bu Dilek karısı! Seni benden kıskanıyor! Kendi ağzıyla söylemedi mi? Sen de başımda dikilip durma be adam! Boşuna bekleme nine, seni götürecek halim yok!
06.18-20 Asya: Nine değilim ben!
06.23-29 İlyas: Nesin peki? Vay anam, bu ne güzel kız böyle?
06.30-32 Asya: Yakışıklı çocuk, buralı değil herhalde.
06.32-34 İlyas: Kekliği ürkütmemeli.
06.35-36 Asya: Anam bir duyarsa…
06.37-39 İlyas: Al yazmalı, bir dakika!
06.39-41 Asya: Durursam bir daha kurtulamam!
06.42-43 İlyas: Biraz süt versene bacım?
06.44-46 Asya: Sanki bebek de, meme emecek, deli oğlan.
06.53-07.09 İlyas: Eline, ayağına düştüm arkadaş, bu bataktan kurtaracaksın beni! Ulan çamur bırak yakamızı! Hadi aslanım!
07.19-20 Asya : Geliyor mu ne?
07.24-38 İlyas: Ah, kekliği düz ovada avladım,
Al yazmayı çam dalına bağladım,
Şıkı dıkı dıkı, mıkı dıkı dıkı oynadım!
Şıkı dıkı dıkı, mıkı dıkı dıkı oynadım!
07.44-46 Buyrun, gideceğiniz yere kadar götüreyim sizi!
07.46-48 Asya: İstanbullu mu ne?
07.49-53 İlyas: Dağ başında özel arabalı zamparalara döndük iyi mi. Hadi atla, köye bırakırım seni!
07.54-56 Asya: Anam beni sağ kılmaz öldürür!
08.09-10 İlyas: Dağ keçisi!
08.56-57 İlyas: Binecek mi, binmeyecek mi?
08.58-09.08 Asya: Binsem mi, binmesem mi? Binsem mi, binmesem mi? Hiç mi gün görmeyeceğim ben?
09.08-10 İlyas: Binecek! Binecek!
09.11-15 Asya: Yüreğim kaydıysa günah mı? Anam da duyarsa duysun!
09.28-29 İlyas: Başardık arkadaşım!
09.41-10.00 İlyas: Benim adım İlyas, kamyonumun adı Aldırma Gönül. Senin adın ne Al Yazmalım? Peki niye konuşmuyor. Hıı, bizi adam yerine koymuyor mu diyorsun? Ziyanı yok, gülüşü yeter bize!
10.03-05 Asya: Ee, burada ineyim ben!
10.10-13 İlyas: Yarın aynı yerde, aynı saatte çamura saplansam yardıma gelir misin?
10.14-16 Asya: Bilmem orası yol, bir gören olur.
10.17-19 İlyas: Kalenin orda bekleyeceğim seni Al Yazmalım!
10.25-26 İlyas: Adını söylemezsen gitmem!
10.27-28 Asya: Asya!
10.56-57 İlyas: Ha ha ha! Deli mi ne?
11.19-11.27 Annesi: Boyun devrilsin emi! Ne cehennemde kaldın yine, çabuk yıkan, üstünü değiştir! Dağ köyünden görücü geldi, çabuk hadi kız!
11.28-32 Asya: Ant ver, bir daha kara sürmek yok, ant ver yoksa böyle çıkarım, görücüye görürsün bak !
11.33-40 Annesi: Anam bu kız dellendi, tamam kara sürmek yok,Vallahi de yok, billahi de yok. Allah benim belamı versin. Hemi de vermiş zaten!
11:45-47 Erkek kardeşi: Anam everecek mi seni?
11.47-48 Asya: Nerden biliyorsun sen?
11.49-54 Erkek kardeşi: Görücü geldi bugün, babamla da konuştular.Evlenecek misin abla?
11.55-56Asya: Bana söz bırakır mı anam!
11.57-58 Erkek kardeşi: Evlenme!
11.58-59 Asya: Niye?
11.59-12.00 Erkek kardeşi: Evlenince, gidersin!
12.01-05 Asya: Gitmem, gidersem seni de götürürüm ben.
12.06-10 Erkek kardeşi: Ben büyüyünce şoför olacağım! Ben seni götürürüm, İstanbul’a bile götürürüm!
12.11-12 Asya: Buna bir ad takalım o zaman!
12.12-13 Erkek kardeşi: Takalım!
12.15-21 Asya: Adı hıı hıı Aldırma Gönül olsun!
12.28-38 İlyas: Asya, Asya, Asya, Asyaaaaa!!!
12.48-53 Annesi: Asya! Kız nereye böyle selamsız sabahsız?!
12.54-56 Asya: Halime Abla’dan masura alacaktım ana.
12.57-59 Annesi: Bu kadar süs Halime’ye mi?
13.00-01 Asya: İstersen kara süreyim suratıma!
13.03-04 Annesi: Hadi defol başımdan!
13.05-07 Asya: Off, canımdan bezdim vallahi!
13.07-09 Annesi: Evlenip gidiyorsun işte kına yak!
13.10-11 Asya: Sen yakarsın kınayı!
13.12.-16 Annesi: Çabuk dön! Yarın oğlan tarafı gelecek, hazırlık yapacağız!
13.16-17 Asya: Oğlanınız başınızda paralansın!
13.18-22 İlyas: Al Yazmalı gelmeyecek arkadaş, o bize gelmezse biz ona gideriz!
13.30-31 Yengesi: Tamam, eve girdi!
13.31-33 Asya: Sorarsa bende de kalmamış, Halime teyzeye gitti de.
13.33-34 Yengesi: Olur!
13:49-50 Yengesi: Ne oldu kız?
13.53-59Asya: Git, git, git İlyas!
14.20-52 Annesi: Kız ne dikiliyorsun, aah! Evimi yıkmaya geldiniz haa?! Suyun altında boğulurum ama size yıktırmam! Bende bu can oldukça zor yıkarsın! Gavurun dölleri Hınzır herif, çekil git burdan! Barajınız altında kalsın! Boynu devrilesice herif!
15.02-03 Asya: Git, git!
15.03-04 İlyas: Seni almadan gitmem!
15.04-05 Asya: Ne olur git?
15.05-06 İlyas: Yarın geleceksin kaleye!
15.07-08 Asya: Geleceğim, git!
15.08-10 İlyas: Seni seviyorum Al Yazmalım!
15.19-20 Annesi: Ne konuşuyordun kız?
15.21-24 Asya: Ben mi? Hiiiç, defol, git dedim.
15.25-29 Annesi: İyi demişsin, taşı yapıştıracaktın ki kafasına! Barajcılar mı yollamış onu?
15.30-32 Asya: Bilmem, barajcılar yollamıştır.
15.33-37 Annesi: Akılları sıra beni korkutacaklar! Çıkacağım varsa da çıkmayacağım işte!
15.43–45 Erkek kardeşi: Benim de böyle nakışlı kamyonum olsa!
16.01-03 İlyas: Demedim mi sana arkadaş gelecek diye!
16.09-10 Selam Al Yazmalım!
16.11-14 Asya: Bir daha beni arama, bunu söylemeye geldim!
16.15-16 İlyas: Niye?
16.18-19 Asya: Yakında evleniyorum!
16.20-24 İlyas: Ee, bu kadar güzel kızı bize verecek değillerdi ya arkadaş!
16.30-34 Evlenmesen olmaz mı? Seviyor musun nişanlını?
16.34-35 Asya: Tanımıyorum ki!
16.35-36 İlyas: Tanımıyor musun?
16.38-41 Asya: Ha ha ha!
16.45-17.20 İlyas: Asya, Asya dur! Ya ihtiyarsa? Topal da olabilir! Belki de iki gözü de kördür! Seni bile bulamaz! Ben seni buldum Al Yazmalım, kaybetmek istemem!
17.21-23 Asya: Benim elimden birşey gelmez ki!
17.26 İlyas: Asya!
17.26-28 Asya: Etime değince kötü oldum.
17:28-30 İlyas: Seni görmeden yapаmam ben!
17:31-32 Asya: Ben nasıl yapacağım?!
17:33-35 İlyas: Yarın burda bekleyeceğim seni!
17:35-37 Asya: Bıraksalar koşa koşa gelmez miyim?
17:39-40 İlyas: Al Yazmalım…
18.39-19.17 Asya: Gönülcüğüm, beklemekten usandı, öyle mi? Bizi terkedip gitti öyle mi? Sevdiğini bu kadar çabuk mu bırakır gider? Sen onun arkadaşısın, bilirsin ha? Deli adamın biri mi diyorsun? Yok, insan arkadaşına deli der mi ha? Saklanmış, bizi gözlüyor diyorsun? Hııı, inanmaаm, ау!
19.18-20 İlyas: Ayıp değil mi ikiniz bir olmuş , adam çekiştiriyorsunuz.
18.23-24 Asya: Haklıymışsın!
18.25-27 İlyas: Öğleden beri bekliyoruz burda!
18.28-29 Asya: Kaçtım da geldim.
18.30-36 İlyas: Bir ay da beklerim Al Yazmalım, yanlış anlama, inan bana, bir yıl da beklerim!
18.37-42 Asya: Onun için geldim. Köye kadar götürür müsün beni?
19.52-55 İlyas: Aşk dedikleri bu mu? Sen taa İstanbul’dan gel!
19.56-59 Asya: Elini tuttum sıcacıktı, yüreği elindeymiş gibi!
20.00-03 İlyas: Ne olacak bu işin sonu? Ne olacak? Hiç bir şey olmayacak!
20.04-08 Asya: Erkekler korkmayı bellettiler bize, bundan hiç korkmаdım!
20-09-11 İlyas: Ev yok, bah yok, para yok!
20.12-15 Asya: Şehirli belli, şehirde kız çook, beni niye sevsin?
20.16-18 İlyas: Peki niye bozuluyorsun, başkasıyla evlenecek diye?
20.18-19 Ne oldu o herif?
20.20-21 Asya: Hangi herif?
20.21-23 İlyas: Evleneceğin herif canım, gördün mü?
20.26-31 Asya: Görmedim, bugün babası filan geldiler. Anam tarafından hısımımız olurmuş.
20.32-33 İlyas: Verdiler mi seni?
20.34-38 Asya: Verdiler….Burda iniyim!
20.41-42 Kızdın mı?
20.42-43 İlyas: Hadi in!
20.45-54 Asya: Artık gelmeyeceksin değil mi? Gelmeyeceksin… Gelme! Kızma da! Benim elimde bir şey yok ki!
20.54-55 İlyas: Hadi git!
20.56-21.04 Asya: Hele bir bak bana? Sağ ol!
21.23-28 Dilek Hanım: İlyas, işin oldu, uzun yola çıkıyorsun bugün. Baraj işini Can’a verdim.
21.29-30 İlyas: Olmaz!
21.31-32 Dilek Hanım: Sen istemiyor muydun uzun yola çıkmayı?
21.33-35 İlyas: Baraja gitmem lazım, olmaz!
21.36-39 Dilek Hanım: Ne var bu barajda, Allah aşkına?! İki gündür doğru dürüst iş de yapmamışsın!
21.40-41 İlyas: Uzun yola çıkmak istemiyorum o kadar!
21.42-43 Dilek Hanım: Kusura bakma, değiştiremem!
21.43-44 İlyas: Değiştireceksin!
21.45-50 Dilek Hanım: Değiştirmem dedim, bin türlü numara yaptım sana bu işi verdirene kadar!
21.51-52 Can: Demek numara yaptın ha?
22.00-02 İlyas: İşi değişir misin benimle, açıktan 500 veririm?
22.03-10 Can: Bu İstanbullu’nun bir numarası var barajda! Balonu akşama patlar. Hooop, güle güle arkadaşım!
22.11-12 Dilek Hanım: Ne demek oluyor bu?
22.12-13 İlyas: Kimseye hesap vermek zorunda değilim!
22.20-22 Can: Bakalım, numaran güzel mi?
22.23-25 Dilek Hanım: Yükleyeceğin, boşaltacaşın, yer yazılı.
22.30-35 İlyas! Dur, işten atarlar seni, İlyaas!
23.04-06 İlyas: Elinden tutuversem benimle gelir mi?
23.07-09 Asya: Seninim işte alıp götürsene beni!
24.04-06 İlyas: Hoş geldin desene arkadaş, sevgilime!
24.07-08 Asya: He, hoş gördük arkadaş!
24.11-12 İlyas: Hoş geldin deyin arkadaşlar sevgilime!
24.13-14 Аsya: Hoş geldik yüce kale!
24.15-17 İlyas: Hey, traktörcü amca sevgilime hoş geldin de!
24.18-20 Asya: Hoş bulduk yalnız ağaç, sevgilin nerde?
24.21-23 İlyas: Buraya bakın keçiler, sevgilime hoş geldin deyin!
21.24-25 Asya: Hoş bulduk sakallı keçi!
21.26-30 İlyas: Heey gökyüzü, tenimi yakan sıcak güneeeş!
21.31-35 Asya: Bereketli tarlalar, yüreğim kadar coşkun dere… Selam size!!!
26.00-01 Can: İstanbullu geliyor!
26.08-11 İlyas: Gidip müdürle konuşayım, sen burda bekle olur mu?
26.12-13 Asya: İşten atarlar mı?
26.13-14 İlyas: Keyifleri bilir, boş ver!
26.37-42 Can: Barajdaki numara buymuş. Avanak İstanbullu bu kız için Dilek Hanım bırakılır mı be!
26.57-27.00 Ben olsam dünya güzeli ile bile değişmem seni!
27.01-03 Dilek Hanım: Pis herif, Allah hepinizin cezasını versin!
27.03–04 Can: Aaaa!
27.08-13 Amca: Artık başka yana bakmak yok yeğen! Nikah için ne düşündün ?
27.14-18 İlyas: Bilmem işler bir yoluna girsin hele. Şehre inmek lazım, ev yok, para yok!
27.18-26 Amca: Parayı düşünme, bizim bacanağın evi var. Köyde ufak tefek eşya uydururuz. Şimdilik dini nikah kıyarız. Belediye nikahını da geciktirmeyin sakın!
27.26-27 İlyas: Sağ ol hocam!
27.28-32 Amca: Gelin kızımız düğüne kadar bizde kalır. Meraklanma, yalnızlık çekmez.
27.33-37 İlyas: Ne zaman sıkışırsam imdadıma yetişirsin. İşte gelin ağbi!
27.38-39 Amca: Hoş geldin bacı!
27.40-42 Asya: Hoş gördük, ne oldu?
27.42-49 İlyas: Kovulmadık, ağbim sahip çıktı bize, müdür de erkek adammış bir hafta daha izin verdi. Düğünüme hepiniz davetlisiniz!
27.50-52 Can: Dilek Hanımı da alır, gelirim merak etme!
28.00-12 Asya: Düğünümüz şirketin lokantasında oldu, hem de çok güzel oldu. Babamgili de çağırdık ama gelmedi. Anam: “Benim Asya adlı kızım yok“ diye haber salmış, canı sağ olsun!
28.17-40 Bu İlyas vallahi deli! Ben bu oyunları nerden bilirim, beceremezsem kızar mı acep? Kızarsa kızsın, günah benim mi? İlk gün garajda gördüğüm kadının adı Dilekmiş. Bana ne, yanındakini de hiç sevmedim!
28.44-52 İlyas: Gelinlik hiç bu kadar yakışır mı insana, Selvi Boylum Al yazmalım, Kadınım, Asyam!
29.15-16 Heeyyt be!
29.28-38 Asya: Köy çok güzeldi, evimiz çok güzeldi, herkes bir şeyler getirmişti. Hediye insanı ne kadar sevindiriyor, ben hiç hediye almamıştım!
29.39-42 İlyas: İşime daha bir hevesle sarılmıştım.
29.43-53 Asya: Bazen günlerce beklerdim onu, döneceği zaman belli olmazdı. Bilirdim sonunda banа geleceğini. Herkesin kocasından yakışıklıydı, benimdi.
29.54-59 İlyas: Köye her dönüş, karıma kavuşacağımı bilmek heyecan verirdi bana, o kadar iyiydi ki!
30.01-04 Asya: Önce, utandım ona söylemeye!
30.13-19 İlyas: Baba olacaktım, baba olacak mışım, insan bir tuhaf oluyor!
30.20-27 Asya: Doğum günü yaklaşmıştı . Bir oğlan doğurmak istiyordum İlyasıma, beni daha çok sevsin istiyordum.
30.34-49 İlyas: Bu yolculuğu istememiştim, acele yetişecek bir mal çıkmış, ancak ben yetiştirebilirmişim saatinde. Oğlumun doğumuna yetişememekten korkuyordum. Yüküm ağır, yol bataktı. O adamın ileride hayatımı değiştireceğini nerden bilirdim!
30.53-56 Cemşit: Delikanlı, çok zor bir durum, bize yardım eder misin?
30.57-59 İlyas: Ne yardımı be, acele işim var!
31.00-07 Cemşit: Motor çalışmıyor, minibüste tam on bir kişi var! Tepemize kayalar düşüyor, hiçbir şey olmazsa sabaha kadar soğuktan donarlar!
31.08-10 İlyas: Yüküm ağır, üstelik tam saatinde yerine ulaştırmam lazım.
31.11-12 Cemşit: Mal mı mühim, can mı mühim?
31.12-13 İlyas: Bu yol yedekte arabayla geçilmez!
31.13-16 Cemşit: Başka çare yok, çekecek misin bizi?
31.19-20 İlyas: Adamları zorla öldürtecek misin bana?
31.21-22 Cemşit: Yüzde bir ihtimal yok mu?
31.23-25 İlyas: Bak arkadaş, karım köyde yalnız, doğum yapmak üzere!
31.26-27 Cemşit: Buradakilerin çocukları yok mu?!
31.32-34 Başaracağız arkadaş! Merak etme!
31.51-53 İlyas: İçeri gir! Gebereceksin orada!
31.54-58 Cemşit: Hele bir feraha çıkalım, sol yap, sol yap! Aşağısı uçurum toprak kaymış!
32.04-06 Hemşire: Gözün aydın! Bir oğlun oldu!
32.08-09 Asya: İlyas sevinecek!
32.14-15 Can: İstanbullu’ya bak!
32.16-17 Cemşit: Kamyonunu sağına al! Dikkat, dikkat et!
32.17-21 İlyas: Mahsus üstüme geliyor! Serseri!
32.22-27 Can: Görüşürüz! Patronun kamyonuyla kahramanlığa sıvanmış!
32.28-29 Cemşit: Tanıyor musun bu adamı?
32.30-35 İlyas: Bizim şirketin şoförlerinden. Benzin istasyonu değil mi görünen?
32.36-37 Cemşit: Başardın arkadaş!
32.38-39 İlyas: Başardık!
32.46-48 Asya: Bir oğlun oldu!
32.54-56-59 İlyas: Demek şimdi bu benim oğlum? Sen de bu kadarcık mıydın doğduğunda?
33.00-01Asya: Sen de bu kadarcıktın?
32.01-02 İlyas: Ben de mi?
32.02-03 Asya: Ehe?
33.08-09 İlyas: Oğlum!
33.10-12 Asya: Dur biraz, rahat dur!
33.14-15 İlyas: Adını ne koyacağız?
33.15-16 Asya: Sen buldun mu?
33.17-20 İlyas: Bulamadım…Samet olsun mu?
33.21-24 Asya: Samet…Olsun!
33.26-27 Amca: Gözün aydın yeğen!
33.27-28 İlyas: Sağolasın!
33.30-31Arkadaş: Analı babalı büyüsün!
33.31-32 İlyas: Sağ ol!
33.33-34 Arkadaş: Gözün aydın İlyas ağa!
33.34 İlyas: Sağ ol!
33.39-40 Arkadaş: Gözün aydın İlyas!
39.40-41 İlyas: Sağ ol!
33.45-46 Biri: Tebrikler ağbi!
33.46-47 İlyas: Sağ ol!
33.50-52 Dilek Hanım: Gözün aydın, bir oğlun olmuş!
33.53-54 İlyas: Sağ ol!
33.56-59 Dilek Hanım: Böyle bir günde kötü bir haber vermek istemezdim ama…
33.59-34.00 İlyas: Ne var gene?
34.01-03 Dilek Hanım: Karlı Geçitten aşağı bir minibüs indirmişsin.
34.03-05 İlyas: Hım,Can mı gammazladı?
34.06-09 Dilek Hanım: Şöförlükten aldılar seni, bakım servisine verdiler.
34.10-16 İlyas: Bakım servisi mi? Al Yazmalımı elimden alacaklar! Onun bunun kamyonunu mu temizleyeceğim ben? Bırakıyorum bu işi!
34.17-29 Dilek Hanım: Deli olma! Karını düşün, şimdi çocuk da var? Onlar olmasa istediğini yapardın. Bir delilik etme, ne olur!
34.39-40 İlyas: Müdür bey içeride mi?
34.41-43 Sekreter: Misafiri var, haber vereyim mi?
Karını düşün, çocuk da var, onlar olmasa istediğini yapardın…
34.50-51 İlyas: Sonra konuşuruz!
34.55-35.18 Asya: O gece ilk defa gün ağarırken geldi eve… İşi olmadığını biliyordum. Sarhoştu, ilk defa böyle bakıyordu bana. Bir derdi mi vardı, paylaşmak isterdim. Anlatmıyordu. Samet’i bile sevmedi. Bir suç varsa bendeydi. Anlamıyordum. El kadar çocuk.
35.19 Asya: Öyle mi?
35.20-28 Abla: Hee ya, adam nerden bilsin işin aslını, keyfinden yapmamış ki, o kadar insanın canını kurtarmış! Ali’yle gidersiniz, ben de bebeğe bakarım.
35.28-30 Amca: İyi olur ya, ama doğru olduğunu bilmiyorum.
35.31-32 Abla: Ama neredeymiş bunun yanlışı?
35.33-34 Asya: Kadın kısmına düşmez, İlyas kızmasın?
35.35-38 Abla: Hepinizin iyiliği için bacım, başka çaren var mı?
35.39-50 Asya: Bir ayı geçti, ağzını içki koymazdı, şimdi her gece sarhoş, konuşmuyor, yemiyor, yavrusunu bile sevmiyor!
36.02-05 İlyas: Boşuna bekleme nine! Seni götürecek halim yok!
36.05-06 Asya: Nine değilim ben!
36.06-07 İlyas: Nesin peki!
36.08-10 Dilek Hanım: Sen mi yolladın karını müdürün yanına?
36.15-16 İlyas: Ne saçmalıyorsun sen?!
36.17-19 DilekHanım: ”İstanbullu güzel karısını müdüre yollamış” diyorlar.
36.19-21 İlyas: Kim uydurdu, Can mı?
36.21-23 Dilek Hanım: Karın müdürün yanındaymış, git bak!
36.34-35 Amca: Ne oldu?
36.36-39 Asya: Kamyonu o kadar insanın hayatından daha mühimmiş!
36.51 Amca: İlyas!
37.12-15 Amca: Ben getirdim, benim yanımda vuramazsın ona!
37.15-17 İlyas: Benim işime karışmayın, karışma!
37.28-29 Can: He he he! Kavat İstanbullu!
37.34-36 Amca: Bırak ne halleri varsa görsünler!
37.39-41 İlyas: Bir daha söyle! Bir daha söyle lan!
37.41-49 Can: Kavat İstanbullu! Yalan mı lan, göndermedin mi karını?
37.50-53 İlyas: Kalk ayağa lan, kalk, bir daha söyle bakayım he!
37.53-57 İlyas: Bırakın beni! Bırakın diyorum! Hiç biriniz arkadaş değil mişsiniz be! Bırakın beni!!!
37.58-38.01 Can: Yalan mı lan?Yalan mı? Göndermedin mi?
38.01-02 İlyas: Kaçma lan it!
38.03-04 Can: Allahın İstanbullusu!
38.06-13 Asya: O gece hiç gelmedi, ertesi gece de. Kusur bendeydi. Biz hep bekledik.
38.14-27İlyas: Cahil bir köylü kız, derdimi anlamaz diyordum. Olanı hazmedemiyordum.Yalnızdım. Dileğin sözü hep kulaklarımda, onlar olmasa istediğimi yapardım. Onlar olmasa, Asya, Samet…
38.28-38 Derdimi açabildiğim, rahatça küfrettiğim, sızıp kalabildiğim bir yer vardı. Dileğin evi.Yalnızdım. Çaresizdim. Ona sığındım.
38.40-53 Asya: Aylardır bekliyorduk, sonunda bize gelecekti, kocamızdı, babamızdı, her şeyimizdi! İşte, Al Yazmalı’sıyla, biliyordum sonunda geleceğini!
38.58-39.02 Can: Geçiyordum, bir hatır sorayım dedim. Boşuna bekliyorsun bacım. Senin İstanbullu artık Dilek hanımda kalıyor!
39.04-12 Asya: O gece uyku girmedi gözüme, yalandı o domuzun söylediği biliyordum! Benim İlyas’ım! Gözümle görsem inanmam!
40.31-32 İlyas: Neyin var senin?
40.33-34 Dilek Hanım: Hiiiç…
40.41-43 İlyas, karın geldi.
40.43-44 İlyas: Ne?
40.45-47 Dilek Hanım: Buradaydı. Mutfak penceresinden gördüm.
41.06-12 O karın. Çoçuğun var. Ben de sevdim ama…
41.48-54 İlyas: Al yazmalım, Asyam, senden başka kimseyi sevmedim ben!
42.38-39 Şoför: Nereye bacı?
42.41-43 Asya: Ee-e… şeye, şuraya!
42.43-45 Şoför: Değirmendere’den sapacağız.
42.45-46 Asya: İyi!
42.46-48 Şoför: Arkaya bineceksin, yanımda hasta var!
42.55-43.06 Cemşit: Çocuğu bana verin. Tutun elimi.
43.07-08 Asya: Ben çıkarım.
43.10-31 Cemşit: Şu köşeye geçin, çocuk üşümesin. Tamam! Güzel kadın, el kadar bebeğiyle bir başına nereye gidiyor?
43.32-36 Asya: Nereye gideceğiz biz şimdi? Kime sığınacağız?
43.37- 57 Cemşit: Başında bir dert var bunun … Soğuktan ağlıyor. Ver hele onu bana, soğuktan ağlıyor üzülme! İki çocuğum vardı benim de…
44.10-15 Asya: Öldü gibi söyledi. Allah göstermesin, Samet’e bir şey olsa ben yaşayamam!
44.16-19 Cemşit: Sıcak yeri bulunca uyuyuverdi. Oğlan mı?
44.20-30 Asya: İyi birine benziyor. Bizi arıyor mudur şimdi?
44.38-48 Anne: Kahrolasıca herif! Ne geldin gene haa, çek git evimizden! Rezil ettin aleme bizi! Kepaze ettin! Çek git evimizden! Defol!
44.48-49 İlyas: Bırak ana!
44-53-54 Erkek kardeşi: Ablamı niye getirmedin?
2.Bölüm
00.15-16 Şoför: Geldik bacım!
00.16-17 Asya: Ee-e, nereye geldik?
00.17-20 Şoför: Değirmendere burası işte, biz nehre doğru sapacağız!
00.22-23 Cemşit: Hele siz inin, bebeği veririm!
00.37-39 Gideceğiniz köy burası değil mi?
00.40-41 Asya: E-e,burası!
00.59-1.00 Cemşit: Nasılsın kardeş?
1.01-02 Hasta: İyiyim usta!
1.02-03 Cemşit: Çay getiriyim mi sana?
1.03-05 Hasta: Sağ ol! Bir bardak su yollasana.
1.05-06 Cemşit: Oldu!
1.09-18 Bize iki demli çay, arabaya da bir bardak su götürün! Şu kadın aklıma takıldı.
01.18-20 Şoför: Güzel kadındı doğrusu!
01.20-24 Cemşit: Ondan değil! Gidecek yeri yokmuş gibi geldi bana!
01.47-49 Yüreğim niye çarpıyor peki?
01.56-57 Şoför: Çayını içmedin ağbi?
02.18-33 Cemşit: Aklına kötü bir şey gelmesin bacı, gidecek yeriniz yok sizin. Hava bozuyor, bu ayazda gece vakti nereye gidersin? Bizde kalın bu gece, yarın istediğin yere gidersin. Bebeği düşün bacı!
02.34-37 Asya: Başka ne yaparım! Allahım bana yardım et!
02.48-49 Kimse yok mu?
02.50-52 Cemşit: Meraklanma, dışarıdaki odada kalıyorum ben.
03.01-02 Kapat kapıyı, bebeği üşüteceksin!
03.14-15 Rahatına bak!
03.20-22 Asya: Şimdi İlyasım olsaydı…
03.29-33 Nasipsiz yavrum benim, nasipsiz yavrum!
03.40-42 Cemşit: Dolapta yiyecek bir şeyler var.
03.43-44 Asya: Acıkmadım!
03.44-52 Cemşit: Süt de var! Korkma, kimse rahatsız edemez sizi burada! Adım Cemşit, yol ustasıyım. Bana güvenebilirsin bacım!
04.01-03 Yatmadan odun at ocağa, iyi geceler!
04.14-19 Asya: Kötü mü ettik, Samet’im, gelmekle? Ne ederdik?
04.37-39 Çocuk hasta, bütün gece uyumadı ağam! Yandı tutuştu!
04.40-41 Cemşit: Geliyorum!
04.48-52 Ah canım, hasta mı oldun sen? Üşütmüş, iyice ateşi var!
04.52-56 Asya: Gel! Bir şey olur mu ağam, bir şey olur mu Samet’ime?
04.56-05.02 Cemşit: Merak etme, çocuktur, dayanır! Gidip bir doktor getireyim ben, akşama varmaz dönerim!
05.05-15 Asya: Baban nerde Sametim, İlyas’ım nerde? Ağlama, ağlama bak, Cemşit Emmi sana doktor getirecek! Yarın da babana döneriz, ağlama!
05.21-34 Cemşit: Şöyle buyur, Doktor Bey! Nasıl?
05.34-35 Asya: Kendinde değil yavrucak!
05.39-45 Doktor: Ateşi düşer birazdan! İğneci bulabilecek misin burda?
05.45-46 Cemşit: Ben yaparım!
05.48-52 Doktor: İlaçları da bırakıyorum, bir hafta çok dikkat edeceksiniz! Dışarı çıkarmayın sakın!
05.53-54 Asya: Burada kalamayız!
05.55-58 Cemşit: Hее , hanım yakın akrabamız olur, yarın köye dönecekti de…
05.58-06.01Doktor: Bebeğin hayatı söz konusu! Her an zatürreye çevirebilir!
06.01-02 Cemşit: Merak etmeyin!
06.03-05 Asya: Kalamayız, nasıl kalırız?
06.07-13 Cemşit: Bir hafta daha sevebileceğim Samet’i. Nasıl da özlemişim çocuk sesini! Sonra gidecekler…
06.14-26 Asya: İyi adam, ne yapardım el kadar çocukla bir başıma? İlyas deliye dönmüştür şimdi! Dilek hanım! Ben kocamın hiç göğsünden öpmedim!
06.29-34 Cemşit: Hadi bakayım tosunuma, aç ağzını. Aslanım al, al!
05.36-37 Asya: Anam benim!
06.37-38 Cemşit: Canım!
06.43-44 Asya: Yapmasak olmaz mı?
06.44-47 Cemşit: Yok. Sıkı tut!
06.52-53 Asya: Canım!
06.58-07.00 Cemşit: Gülüyor, gülüyor!
07.05-08 Asya: Anam! Nerde buldu bunları?
07.08-15 Cemşit: Bugün kasabadan aldım. Bu da senin.
07.55-57 Cemşit: Durmadı işte, elimden ne gelir!
08.19-48 Cemşit: Çok hızlı gidiyorlar! Şöförün birini gözüm tutmadı! Birinin yan camı kırık, Samet üşür! Çoğu durmadı zaten! Hemen gitmenizi istemedim… Evine dönüyorsun değil mi? Kocanı seviyorsun değil mi? Yarın gitseniz olur mu?
08.49-50 Asya: Olur!
09.36-42 Cemşit: Bir daha hiç bir kadına bakamam sanırdım.Yarın sabah gidecek, sevdiğine, kocasına gidecek…
09.54-56 Asya: Yemek yapmıştım, bizimle yer misin?
09.57-10.26 Cemşit: O ara büyük bir köprü inşa ediyorduk doğuda. Deprem haberini duyunca deli gibi memlekete koştum. Evimizin yerinde sadece bir moloz yığını vardı. İki yavrumu, karımı kaybetmiştim. Önce yaşayamam zannettim. İnsanı çalışmak kurtarıyor. Yollar, tüneller açtım, yeni yeni köprüler yaptım.Gene de geçmiş bir türlü silinmiyordu zihnimden. Yaşam bir yerde kopmuştu benim için. Samet ve sen, beni yeniden hayata bağladınız Asya.
10.34-44 Amca: Asya! Döndün demek.
10.44-46Asya: Cahillik ettim! Bağışlar mı?
10.47-48 Amca: İlyas gitti Asya…
10.51-52 Asya: Kiminle gitti?
10.53-55 Amca: Aramadığı yer kalmadı seni…
10.55-56 Asya: Kiminle gitti?!
10.57-58 Amca: Deliye döndü, serseri…
10.59-11Asya: Kiminle?!
11.01-05 Amca: Haklısın, evlenilecek biri değildi, ama seni sevdi biliyorsun.
11.05-06 Asya: Kiminle Hoca Ağbi?
11.10-32 Amca: Dilek Hanım’la gittiler… Döner üç beş gün sonra. Anangillere mi? Bak bir kaç gün bizde kal?
11.33-34 Asya: Sağol Hoca ağbi!
11.42-44 Amca: Avanak İstanbullu…
11.55-12.15 Cemşit: Asya! Onu bulsaydın, hiç görünmeden dönecektim. Nereye Asya?
12.17-19 Asya: Sana yük olmak istemem, şehre gidip calışacağım.
12.21-23 Cemşit: Sana iş bulurum, çalışırsın, eğer istersen.
12.31-35 Asya’ya o civardaki Sarıdüzü köyün kilim dokuma kooperatifinde iş buldum.
12.39-48 Asya: Her iş dönüşü, yolun başında durup gelip geçen kamyonları gözlüyordum. ”İlyas’a rastlarım!” diye. Onu unutamıyordum.
12.48-55 Cemşit: Hâlâ onu beklediğini, onu sevdiğini seziyordum. Ben de bekliyordum. Beni seveceği günü bekliyordum.
12.57-13.12 Asya: İlyas nerdeydi? O kadınla beraber miydi hâlâ? Çocukları…Çocukları olmaz inşallah! ”Bir gün gelecek!” diyordum. Sevgim onu buraya getirecek! Buraya! Bize dönecek!
13.24-31 Cemşit: Hâlâ bekliyordu… Her iş dönüşü beni beklesin istiyordum.
13.33-44 Asya: Bizi seviyordu, biliyordum. Üzülüyordum. Elimden ne gelir. Çekip gitsem diyordum bazen… Korkuyordum, yeni bir hayata başlamaktan korkuyordum.
13.45 Cemşit: O tepe karlı tepe yaylalar,
O yaylalar, yaylalar, yaylalar.
Çıktım su serpe serpe yaylalar,
O yaylalar, yaylalar, yaylalar.
14.02-11 Asya: İnsandı, sıcaktı, güven veriyordu. Geçmişin acı tatlı olayları yavaş yavaş silinmeye başlamıştı.
14.16 Cemşit: O yaylalar, yaylalar, yaylalar.
14.29-30 Asya: Bu ne?
14.31-32 Cemşit: Salıncak!
14.33-35 Asya: Samet daha küçücük, nasıl binecek buna?
14.35-36 Cemşit: Büyüyünce binecek!
14.53-15.23 Asya: Samet büyüyecek, salıncağa binecek! Cemşit kaderimizi çizmişti sanki! Burada kalacaktık… Peki ne olarak? Misafir? Kiracı? İlk defa Samet’e Cemşit’i nasıl tanıtacağımı düşündüm. Cemşit Amca…Cemşit Dayı…Bir akrabamız…Samet büyüyecek, Samet salıncağa binecek! Samet anasına soru soracak!
15.50-51 Cemşit: Hâlâ onu bekliyor…
15.57-16.01 Asya: Seni bekliyordum. Geç kaldın, merak ettik…
16.13-18 Asya: Zaman geçiyordu. Samet büyümüş, salıncağa binecek yaşa gelmişti.
16:25-43 Samet: Anneciğim, gelsene! Gel beraber sallanalım! Babam bunu senin için yapmış! Babacığım, anneciğim ahh!…
16.46-47 Cemşit: Oğlum!
16.48-51 Asya: Samet ona ”baba” demişti, Cemşit’i babalığa seçmişti!
***16.53-57 Yargıç: Siz , Asya Meram, Mansur oğlu Cemşit Kıraç’ı kocalığa kabul ediyor musunuz?
17.01-02 Asya: … Evet!
17.03-06 Yargıç: Siz, Cemşit Kıraç, Ali kızı Asya Meram’ı karılığa kabul ediyor musunuz?
17.06-07 Cemşit: Evet!
17.08-11 Asya: Düğünde bu kadar çarpmamıştı yüreğim! Bu hükümet nikahı da, ondan mı?
17.12-15 Cemşit: “Evet“ demeyecek sandım. İlk kocasını unutabildi mi?
17.15-18 Asya: İlk evliliğim sayılmıyormuş, çok üzüldüm!
17.23-18.09 Asya: Mutluluk bu muydu? Mutluluk neydi, ben bilmezdim.O vardı bir zamanlar, onu sevmiştim.Sevgi o muydu? Sevgi neydi?
Coşkun akan dere, sonbahar rüzgarıyla ürperen yapraklar, cama vurup dağılan yağmur damlaları, bir yürek çarpıntısı…
Sonunda coşkun dere durulur, yapraklar kurur, dökülür, yağmur diner, güneş çıkardı. Sevgi neydi?
Sevgi sahip çıkan, dost, sıcak insan eliydi, insan emeğiydi. Sevgi iyilikti, sevgi emekti.
18.10-53 Hep Birlikte: Şu tepe, karlı tepe, tepe yaylalar,
O yaylalar, yaylalar, yaylalar
Çıktım su serpe, serpe yaylalar,
O yaylalar, yaylalar, yaylalar
Dediler yavru uyumuş yaylalar,
O yaylalar, yaylalar, yaylalar
Uyusun öpe öpeee yaylalar,
O yaylalar, yaylalar, yaylalar
18.58-19.00 Yolcu: Şurda bir kaza olmuş, yardım etsek ağam!
19.02-06 Cemşit: Sen Samet’i yatır, az sonra dönerim.
19.14-24 Kafayı iyice çekmiş bu! Biraz su kaynat!
19.26-27 Asya: Sıcak su var!
19.31-32 İlyas: Tanımadın mı beni?
19.33-35 Cemşit: Tanımaz mıyım, baba yiğit!
19.36-40 İlyas: Çok değiştim, değil mi? Ağzıma içki koymazdım o zaman.
20.02-05 Asya: Ahh… Ne yaparım, ben şimdi ne yaparım?
20.07-20 Cemşit: Dur şimdi ceketini çıkaralım. Bu arkadaş şoför Asya, kamyonunu çarpmış. Dinlenirse birşey kalmaz. Biraz da tendürdiyotla pamuk getir, Asya!
İlk kocası olduğunu bilseydim getirir miydim buraya… Getirirdim, yaralıydı.
20.29-33 Asya: Neden döndü buralara? Ne yaparım şimdi ben Allah’ım, ne yaparım?
20.34-35 Cemşit: Suyu getirsene Asya!
20.40-21.08 Yarayı temizleyelim önce. Sık dişini arkadaş, sarhoş sarhoş kamyon kullanılır mı?! Canını iyice yakmak gerek ama konuğumsun! Asya, tendürdiyotu verir misin?
21.23-29 Tamam, oldu işte! Sen şöyle otur da sana yatak hazırlayalım!
21.30-32 İlyas: Birşeyim yok, giderim ben!
21.34-36 Cemşit: Bu gece hiç bir yere bırakmayız seni.
21.01-02 Samet: Bu amca kim anne?
22.06-07 İlyas: Samet?
22.08-10 Asya: Dayanamam, dayanamıyorum!
22.13-14 Samet: Amca, sen nereden geldin?
22.15-17 İlyas: Çok uzaklardan oğlum…
22.18-27 Samet: Başına ne oldu, seni dövdüler mi? Senin tabancan yok mu?
22.28-29 İlyas: Evde bırakmıştım.
22.30-31 Samet: Yarın gösterir misin bana?
22.32-33 İlyas: Gösteririm.
22.34-35 Samet: Adın ne senin?
22.37-38 İlyas: İlyas!
22.38-40 Samet: Babamın arkadaşı mısın?
22.40-42 Asya: O senin baban, yavrum!
22.44-45 İlyas: Oğlum!
22.47-48 Samet: Babacığım!
22.50-52 Cemşit: Konuğun yatağını yapsana Asya?
22.54-55 İlyas: Oğlunuz mu?
22.56-57 Cemşit: Oğlum!
22.57-58 Samet: Bıyıkların batıyor babacığım!
22.59-23.02 İlyas: Oğlum, Al Yazmalım yanımda dokunamam!
23.03-05 Asya: İçimden ağlamak gelir, ağlayamam!
23.06-13 Cemşit: Yatarken gömleğini dışarıya bırak da Asya yıkayıversin. Hadi iyi geceler!
23.14-17 Samet: İlyas Amca, erken gitme olur mu?
23.20-23 İlyas: Kimim ben bu evde, neyim?
24.00-04 Gözlerime bak sevdiğim, seni çok özledim, gözlerime bak!
24.05-09 Asya: Korkuyorum, hâlâ seviyor muşum demek, unutamamışım demek!
25.00-07 Cemşit: Samet onların oğlu, Asya onu seviyor hala! Gitmek isterlerse durdurabilir miyim? Mutlu olacaksa eğer…
25.08-17 Asya: Sevgi neydi? Kim benim sevdiğim? Bize emek veren kim? Babalık hakkı kimin bilmiyorum? Korkuyorum…Samet’im acı çekmesin!
26.05-16 İlyas: Asya! Her şeyi bıraktım geldim Asya! Senin için geldim, Samet için geldim, beni bağışla ne olur! Gene elimden tut Asya!
26.36-37 Cemşit: Günaydın! Nasıl oldun?
26.37-38 İlyas: İyi, sağ ol!
26.39-41 Cemşit: Gece don yapmış, motoru ısıtmak lazım.
26.42-43 İlyas: Kamyonu yürütebilecek miyiz?
26.43-52 Cemşit: Deneyeceğiz. Asya, su ısınınca bize haber ver, biz taşırız. Gidelim!
27.18-24 Samet: Anneciğim! İlyas Amca nerede anne?
27.26-27 Asya: Kamyona gittiler, oğlum.
27.29.31Samet: Beni de götür anne, ne olur?
27.38.40 Cemşit: Sıcak suyu da yiyince kendine gelir.
27.40-41 İlyas: Sağ ol!
28.02-07 Samet: İlyas Amca, İlyas Amca, kamyona çıkarsana beni!
28.14-15 İlyas: Haydi bakalım, hop!
28.27-29 Asya: Samet, haydi eve gidiyoruz!
28.36-43 İlyas: Çocuğu da al, atla kamyona, gidelim Asya? Samet oğlum değil mi? Sen Al Yazmalım değil misin?
29.06-08 Samet: Tabancanı getirmeyi unutma, e mi?
29.39-42 Asya: Samet, git dışarıda oyna biraz!
29.53-55 İlyas: Bu da senin tabancan, işte!
29.57–59 Samet: Dıgau! Dıgau! Dıgau!
29.59-30.00 İlyas: Kamyonla gezdireyim mi seni?
30.00-01 Samet: Gezelim!
30.38-40 Asya: Allah’ım bana yardım et!
30.42-50 Samet: Büyüyünce şoför olacağım. Bak, İlyas Amca bana ne getirdi!
31.00-01Cemşit: Nasıl oldun?
31.01-04 İlyas: Sağ ol! Samet’e armağan getireceğim demiştim, onu getirdim.
31.04-06 Cemşit: Yemeğe kal bizimle?
31.06.07 İlyas: İşim var.
31.07-08 Cemşit: Peki, sen bilirsin.
31.08-09 İlyas: Haydi eyvallah!
31.09-10 Cemşit: Güle, güle!
31.23-27 Samet: Elleri yukarı, baba! Elleri yukarı, anne!
31.30-32 Asya: Gel bakayım. Bırak onu, yemeğini ye!
31.34-36 Cemşit: Adam mı vuracaksın bununla, yazık değil mi?
31.37-55 Samet: Ama İlyas Amcam getirdi. Kamyona bindik bugün. Söz verdi, bana bir de kamyon getirecek, baba. Kocamаn bir kamyon. Anne, İlyas Amca bize her zaman gelsin!
32.03-04 Cemşit: Haydi, yemeğini ye, oğlum!
32.15-17 Samet: İlyas Amcam geldi.
32.19-21 Asya: Bugün olmaz, yavrum.
32.22-24 Samet: İlyas Amcamı göreceğim, anne!
32.24-26 Asya: Olmaz dedim, yavrum, hastasın!
32.26-28 Samet: Hasta değilim anne!
32.29-36 Asya: Olmaz, olmaz! Ne olur, ne olur gitme! Gitme, ne olur! Ne olur, ne olur gitme!
32.50-52 Cemşit: Bırakıp gider mi beni? Asya Benim karım.
32.53-58 Asya: Nasıl bırakıp giderim. Bu kadar yıl emek verdi bize. Samet ne yapar, ben ne yaparım?
33-24-25 İlyas: Samet!
33.28-29 Samet: İlyas Amca!
33.41-42 Ama buna binemem ki?
33-43-44 İlyas: İstersen benim kamyonuma bineriz.
33.46-47 Samet: Nerede kamyonun?
33.47- 51 İlyas: Yukarıda, yolda, annen sesini duyar, bırakmaz diye getirmedim.
33.51-34.08 Samet: Annem bırakmıyor. Ben çok ağladım, annem de ağladı. Sen de üzülüyorsun İlyas Amca? Kamyona bindirecek misin beni? Söyle, bindirecek misin?
34.15-24 İlyas: İstersen her zaman benimle kalırsın. İkimiz kamyonda yatarız. Seni hep yanımda gezdiririm. Belki, annen de gelir bizimle, olur mu?
34.24-25 Samet: Olur!
34.39-47 Asya: Samet, Samet!
34.50-56 İlyas: Beni hala seviyor, bakışlarında gördüm. Samet gelirse o da gelir. Oğlum, Al Yazmalım, Ben!
34.58-35.01 Samet: Daha hızlı İlyas Amca! Daha hızlı, daha hızlı!
35.13-14 Şoför oldum, İlyas Amca?
35.14-16 İlyas: Aslan şoför Samet geliyor!
35.24-27 Samet: Babamı da alalım! Baba!
35.28-29 Cemşit: Samet!
35.29-30 İlyas: Samet, oğlum!
35.30-31 Cemşit: Dur!
35.35-41 Samet: Babama gideceğim, durdur kamyonu! Babama gideceğim!
35.42-43 İlyas: Şey, bak…Oğlum!
35.43-44 Samet: Babama gideceğim!
35.58-59 Asya: Samet!
36.05-13 İlyas: Ağlama, Samet, ağlama yavrum! Geriye götüreceğim seni! Ne olur, ağlama! Sana söylemeden edemem! Ben senin…
36.13-14 Asya: Samet!
36.18-19 Samet: Anneciğim!
37.07-08 Samet: Babacığım!
37.24–26 İlyas: Asyam! Al Yazmalım!
37.26-38 Asya: Samet baba demişti, onu babalığa seçmişti. Sevgi neydi? Sevgi iyilikti, dostluktu. Sevgi emekti!
37.44-45 İlyas: Asya…
38.15-16 Asya: Durursam bir daha kurtulamam!
38.17-19 İlyas: Ziyanı yok, gülüşü yeter bize!
38.20-21 Asya: Yüreğim kaydıysa günah mı?
38.22-24 İlyas: Çamura saplansam yardıma gelir misin?
38.25-29 Asya: Elinden tuttum, sıcacıktı! Yüreği elindeymiş gibi!
38.29-31 İlyas: Elinden tutuversem benimle gelir mi?
38.32-35 Asya: Seninim işte, alıp götürsene beni!
38.39-48 İlyas: Elveda Asya! Elveda Selvi Boylum, Al Yazmalım! Elveda! Bitmemiş türküm benim!!!
SON
Кызыл Жоолук Жалжалым
1-Бөлүм
0056-01-03 Апа: Жерге киргирлер! Экинчи ушул жерден басканыңарды көрбөйүн! Суу сактагычыңар куруп кетсин! Үйүмдү буздурбайм!
01.04-05 Азия: Болду апа, уят!
01.05-08 Апа: Элдин жерин тартып алып, үйүн бузган уят эмес бекен?
01.09-15 Азия: Баары бир урап калат апа, урабаган күндө да суу каптап кетет. өкмөт бизге карамак беле!
01.15-18 Апа: Суу басып кетсе дагы, мен үйүмдү буздурбайм! Мен бары бир үйүмдү буздурбайм, сууга чөгүп өлүшсүн өздөрү!
01.18-19 Азия: өзүң бил…
01.24-29 Апа: Сенин ойуңдү да билбейт дебе, үйдү сатып шаарга көчөлү деп турасыңбы ыя?
01.30-37 Азия: Анан бул жерде эмнебиз калды, жалгыз ушул үйбү? Бир күнү менин айтканымды эстээрсиң, кеч болуп калбаса эле!
01.39-45 Апа: Эстебейм да, үйдү да буздурбайм, уктуңбу? Шаарды да унут!
01.45-48 Азия: Дүлөй эмесмин! Сүттү алпарып келейин!
01.49-02.02 Апа: Токто!
02.03-06 Азия: Апа, койсоңчу ушунуңду, бул жерден мени ким карайт эле?
02.06-08 Апа: Карай турган дөбөттөр толтура, карайт!
02.08-09 Азия: Баягыңды баштадыңбы кайра?
02.11-16 Апа: Турмушка чык, анан төрт тарабың кыбыла. Шаарды ойлогонуңду да кой, уктуңбу?
02.18-19 Азия: Ыраазы болдуңбу ?
02.20-21 Апа: Тез кел!
02.49-52 Жан: Жакын келгиле, жакын, мээ сага!
03.03-04 Ильяс: Тийишпе, көрөсүң!
03.04-06 Жан: Чын элеби ыя?
03.10-11 Ильяс: Макоо!!!
03.16-20 Баары: Карма! Карма! Ур! Ур!
03.21-23 Ильяс: Мен сага тийишпе дебедимби, эй!
03.24-37 Байкеси: Жөн койчу ушул ары жок немени! Ойуна келгенин кыла берет да! Силер да тарагыла! Сен да эмне турасың! Таштачы бранспойтту!
03.37-39 Жан: Таштадым, байке ачууланба!
03.40-43 Байкеси: Ушул жиндинин машинесине тийбе деп канча жолу айттым сага!
03.45-48 Ильяс: Ошол макоонубу, карап тур, жолдон машинеси менен бирге жанчып таштабасак!
03.49 Дилек айым: Станбулдук жигит!
04.13-20 Жан: Мынакей Дилек айым! Ой, ишиңе тоскоол болдумбу, Стамбулдук?
04.22-23 Дилек айым: Бул селсаякка көңүл бурбай эле кой!
04.24-25 Ильяс: Мени эмнеге чакырдың элең?
04.25-27 Дилек айым: Жумуш чыкты, суу сактагычка кум ташыйсың.
04.27-29 Ильяс: Ошол баткакка мен машинемди айдап барбайм!
04.29-35 Дилек айым: Ай сен кызыксың го Стамбулдук жигит, башка бирөө болсо, мага эмне деп кете бермек! Машине мекеменики!
04.36-37 Ильяс: Мени алыс жолго жиберет эмес белең?!
04.38-40 Дилек айым: Менден да машинеңди артык көрөсүң ээ, кызганам мен!
04.41-46 Ильяс: Өз колум менен жасап-түзөп алдым мен аны, күнүгө баткак жолдо барасың келесиң, барасың келесиң! Минтип иште иштегим келбейт!
04.47-52 Дилек айым: Эми бир күнү шылтоо таап, башка жумушка жиберем сени, макулсуңбу?
05.20-47 Ильяс: Таарынба, дос! Начар жумушка жиберип коюшту. Эми эптеп ушул баткактан чыксак эле. Мына эми балээни көрүп ал!
06.00-17 Атайлап кылып жатат жанагы Дилек деген катын! Сени менден кызганып жатат! Өзү айтпадыбы! Сен да жалдырап турба бул жерде! Күтпөй эле кой чоң эне, жеткизе албайм сени!
06.18-20 Азия: Мен чоң эне эмесмин!
06.23-24 Ильяс: Кимсиң анан?
06.27-29 Ой-ий, бул кандай чырайлуу кыз?
06.30-32 Азия: Келишимдүү жигит экен, сырттан келсе керек.
06.32-34 Ильяс: Кекиликти үркүтүп албайлы!
06.35-36 Азия: Апам укчу болсо…
06.37-39 Ильяс: Кызыл жоолукчан кыз, токтой турчу!
06.39-41 Азия: Эгер токтосом, кутула албай калам!
06.42-43 Ильяс: Бираз сүт берип койчу, карындаш?
06.44-46 Азия: Тим эле эмчектеги жаш баладай сүт сураганын кантесиң.
06.53-07.09 Ильяс: Эмнеси болсо дагы ушул баткактан куткар мени, суранам! Коё бер, коё бер бизди! Бол эми, Көк тулпарым!
07.19-20 Азия: Ээрчип келе жатабы эмне?
07.24-38 Ильяс: Кекиликти түз адырдан кармадым,
Кызыл жоолук тал-терекке байладым!
Лай-лала, лай-лала деп бийледим!
Лай-лала, лай-лала деп бийледим!
07.44-46 Отуруңуз, бара турган жериңизге жеткирип коёюн сизди!
07.46-48 Азия: Стамбулдан келген окшойбу?
07.49-53 Ильяс:Тоонун башында машине минген катынпоздорго окшоп калдым го бейм? Түш машинеге, сени айылга жеткирип коём!
07.54-56 Азия: Апам билчү болсо өлтүрөт мени!
08.09-10 Ильяс:Тоо эчкиси!
08.56-57 Ильяс: Түшөбү же түшпөйбү?
08.58-09.08 Азия: Түшсөмбү, түшпөсөмбү? Ушинтип эле күн көрбөй каламбы мен?
09.08-10 Ильяс: Түшөт экен! Түшөт!
09.11-15 Азия: Көңүлүмө жагып турса күнөө бекен? Апам укса уга берсин!
09.28-29 Ильяс: Бардыгы жайында досум!
09.41-10.00 Ильяс: Менин атым Ильяс, машинемдин аты Көк тулпар. Сенин атың ким болот, кызыл жоолук жалжалым? Хмм… же бизди адам катары көрбөй жатабы? Эч нерсе эмес, күлгөнү эле жетиштүү бизге!
10.03-05 Азия: Ымм… мен ушул жерден түшүп калайын!
10.10-13 İlyas: Yarın aynı yerde, aynı saatte çamura saplansam yardıma gelir misin?
10.10-13 Ильяс: Эртең ошол эле жерде, ошол саатта баткакка тыгылып калсам, жардамга келесиңби?
10.14-16 Азия: Билбейм, жолдо ары-бери өткөндөр болот да.
10.17-19 Ильяс: Чеп коргон жактан күтөм сени, жалжалым!
10.25-26 Ильяс: Атыңды айтпасаң кетпейм!
10.27-28 Азия: Азия!
10.56-57 Ильяс: Ха-ха-ха! Жинди болгон неме го?
11.19-11.27 Апасы: Өлүгүңдү гана көрөйүн! Кайда жүрөсүң мынча кечигип, бол тез жуунуп, кийиминди котор. Тоодогу айылдан куда түшүп келишти, бол дейм!
11.28-32 Азия: Экинчи бетиме көө сүртпөйм деп мага сөз бер, болбосо ушул бойдон жуучуларга кирип барам, анан көрөсүң!
11.33-40 Апасы: Буга эмне болгон ботом, ой макул экинчи көө сүртпөйм, чыпчын айтам! Сүртсөм Кудай урсун! Ансыз деле Кудай сени башыма балээ кылып берип салыптыр!
11:45-47 Иниси: Апам сени күйөөгө береби?
11.47-48 Азия: Сен кайдан билесиң?
11.49-54 Иниси: Бүгүн куда түшүп келишти го, атам менен да сүйлөшүштү. Күйөөгө тиесиңби, эжеке?
11.55-56 Азия: Апам мага сөз берчү беле!
11.57-58 Иниси: Тийбей эле кой!
11.58-59 Азия: Эмнеге?
11.59-12.00 Иниси: Тийсең, кетип каласың!
12.01-05 Азия: Кетпейм, кетсем, сени да ала кетем.
12.06-10 Иниси: Мен чоңойгондо шопур болом! Мен сени алып кетем, жада калса Стамбулга да алып барам!
12.11-12 Азия: Буга ат коёлу анда!
12.12-13 Иниси: Коёлу!
12.15-21 Азия: Аты… хэ хэ! “Көк тулпар” болсун!
12.28-38 Ильяс: Азия, Азия, Азияя!!!
12.48-53 Апасы: Азия! Ай сен таң атпай кайда жөнөдүң?!
12.54-56 Азия: Халима эжеден жип алып келгени бараткам.
12.57-59 Апасы: Халиме үчүн мынча эмне жасангансың?
13.00-01 Азия: Анда бетиме көө сүртүп алайынбы!
13.03-04 Апасы: Көзүмө көрүнбөй жогол!
13.05-07 Азия: өх, тажап бүттүм деги!
13.07-09 Апасы: Күйөөгө кеткен жатасың, кына* сүйкө колуңа!
13.10-11 Азия: Сен сүйкөй бер кынаны!
13.12.-16 Апасы: Тез кел үйгө! Эртең күйөө баланын тууган-туушкандары келет, даярданыш керек!
13.16-17 Азия: Куруп кетсин ошол күйөө балаңыз!
кына сүйкөө-
13.18-22 Ильяс: Жалжалым келбей калды окшойт дос, ал келбесе, биз ага барабыз!
13.30-31 Жеңеси: Үйгө кирди!
13.31-33 Азия: Сураса, менде жок калыптыр, Халима тай эжесиникине кетти де.
13.33-34 Жеңеси: Макул!
13:49-50 Жеңеси: Эмне болду, кыз?
13.53-59 Азия: Кет, кет дейм, Ильяс!
14.20-52 Апасы: Ай эмне карап турасың! Үйүмдү бузганы келдиңерби ээ? Сууга чөгүп өлсөм дагы үйүмдү буздурбайм! Мен тирүү турганда колуңардан эч нерсе келбейт! Таш боор каапырлар, көзүмө көрүнбөй жогол, кет бул жерден! Суу сактагычыңар жерге кирсин! Өлүгүңдү гана…!
15.02-03 Азия: Кет, кет!
15.03-04 Ильяс: Сени алмайын кетпейм!
15.04-05 Азия: Суранам, кетчи!
15.05-06 Ильяс: Эртең чеп коргонго келесиң!
15.07-08 Азия: Келем! Кет бол!
15.08-10 Ильяс: Сени сүйөм, жалжалым!
15.19-20 Апасы: Эмне деп сүйлөшүп жаттың?
15.21-24 Азия: Менби? Эч нерсе, жогол, кет дедим.
15.25-29 Апасы : Жакшы кылыпсың, таш менен баштан ары бир койсоң болмок! Суу сактагыч кургандар жибериптирби аны?
15.30-32 Азия: Билбейм, ошондой болсо керек.
15.33-37 Апасы: Ушинтип эле мени коркутуп алышат имиш! Чыгышым керек болсо да, чыкпай койбосомбу, карап тур!
15.43–45 Иниси: Менин да ушундай кооздолгон машинем болсо!
16.01-10 Ильяс: А мына, келет деп айтпадым беле, досум! Салам, жалжалым!
16.11-14 Азия: Экинчи мага келбе, ушуну айтайын деп келдим!
16.15-16 Ильяс: Эмнеге?
16.18-19 Азия: Жакында турмушка чыгам!
16.20-24 Ильяс: Анан эмне, бизге ушундай сулуу кызды берип коюшат беле, дос!
16.30-34 Турмушка чыкпай койсоң эмне болот? Сүйөсүңбү ал баланы?
16.34-35 Азия: Тааныбайм да!
16.35-36 Ильяс: Койчу, тааныбайсыңбы?
16.38-41 Азия: Ха ха ха!
16.45-17.20 Ильяс: Азия, Азия, токто! А эгер ал картаң болсочу? Төкөр да болушу мүмкүн? Балким сокур болуп чыгаар! Жада калса сени таба албайт! А мен сени таптым, жаркыным, жоготкум келбейт эми!
17.21-23 Азия: Менин колуман эмне келет?!
17.26 Ильяс: Азия!
17.26-28 Азия: Колу тийгенде, кызыктай болуп кеттим.
17:28-30 Ильяс: Мен сени көрбөй калсам кантем!
17:31-32 Азия: А менчи, мен кантем?!
17:33-35 Ильяс: Эртең сени ушул жерде күтөм !
17:35-37 Азия: Оюма коюшса, чуркаган бойдон келип калбайт белем?
17:39-40 Ильяс: Жалжалым менин…
18.39-19.17 Азия: Айтчы тулпарым, күтө берип тажаган окшойбу? Бизди таштап кетип калдыбы? Сүйгөнүн ушунча бат эле таштап кетеби? Сен анын досу эмессиңби, билесиң го? Ал келесоо дейсиңби? Жоок, адам кантип досун келесоо десин? Жашынып алып бизди аңдып жатат дейсиңби? Жоок, ишенбейм, ой!
19.18-20 Ильяс: Экөөңөр биригип алып бирөөнү ушактайсыңар, уят эмеспи?
18.23-24 Азия: Сен туура айтыптырсың!
18.25-27 Ильяс: Түштөн бери күтүп жатабыз бул жерде!
18.28-29 Азия: Качып келе бердим.
18.30-36 Ильяс: Бир ай болобу, бир жыл болобу күтүүгө даярмын, ишенип кой, алтыным!
18.37-42 Азия: Ошону билип келдим. Жүр, мени айылга чейин жеткирип ко1бойсуңбу?
19.52-55 Ильяс: Сүйүү деген ушулбу?Аттиң, Стамбулдан ушул жерге чейин келип анан…
19.56-59 Азия: Колун кармасам, ыппысык экен, жүрөгү алаканында сымал!
20.00-03 Ильяс: Эми эмне болот бул иштин аягы? Эмне болот… Эч нерсе болбойт!
20.04-08 Азия: Эркектерден коркчу элек, бирок мындан эч коркконум жок!
20-09-11 Ильяс: Үй-жай жок, акча жок!
20.12-15 Азия: Шаардык экени көрүнүп турат, шаарда кыз толтура, мени эмнеге сүйөт эле?
20.16-19 Ильяс: Анан кайсы арыма башка бирөөгө тиет деп капа болом?
Ий, баягы зөөкүр эмне болду анан?
20.20-21 Азия: Кайсы зөөкүр?
20.21-23 Ильяс: Сен тие турган зөөкүрдү айтам, көрдүңбү аны?
20.26-31 Азия: Көргөн жокмун, бүгүн атасы жакындары менен келди. Апам жактан тууганыбыз болот экен.
20.32-33 Ильяс: Анан сени бериштиби?
20.34-42 Азия: Беришти… Ушул жерден түшүп калайын! Ачууландыңбы?
20.42-43 Ильяс: Түш!
20.45-5 Азия: Демек, эми келбейм дечи, ошондойбу?! Мейли келбесең кой! Мага да ачууланба! Менин колуман эмне келет эми!
20.54-55 Ильяс: Бол эми, кет!
20.56-21.04 Азия: Акыркы жолу мени карап койчу! Рахмат!
21.23-28 Дилек айым: Ильяс, кудай берди сага, алыс жолго чыгасың бүгүн. Сенин ишиңди Жанга бердим.
21.29-30 Ильяс: Болбойт!
21.31-32 Дилек айым: Ий, эмне болду, алыс жолго чыккың келчү эмес беле?
21.33-35 Ильяс: Суу сактагычка барышым керек, болбойт.
21.36-39 Дилек айым: Суу сактагычта эмнең бар эле деги, Кудай урбадыбы?! Эки күндөн бери кыйратып деле иш кылбаптырсың го!
21.40-41 Ильяс: Алыс жолго чыккым келбейт, болгону ошол!
21.42-43 Дилек айым: Таарынба, которо албайм!
21.43-44 Ильяс: Которосуң!
21.45-50 Дилек айым: Которбойм деп жатам, сага ушул ишти беришсин деп канча жолу жалган айттым!
21.51-52 Жан: Демек алдаган экенсиң да!
22.00-02 Ильяс: Ишиң менен алмашасыңбы ыя, 500 берем?
22.03-10 Жан: Ушу Стамбулдуктун бир оюну бар суу сактагычта! Кечке чейин билинет, эмнеси болсо да! Ооп, жакшы кал досум!
22.11-12 Дилек айым: Муну кандай түшүнсө болот?
22.12-13 Ильяс: Эч ким менен эсептешким келбейт!
22.20-22 Жан: Эмне оюнуң бар экенин бир көрүп келейин!
22.23-25 Дилек айым: Жүктөй турган, түшүрө турган жери жазылуу.
22.30-35 Ильяс! Токто, жумуштан чыгарып салышат сени, Ильяс дейм!
23.04-06 Ильяс: Колунан кармасам, мени менен кетээр бекен?
23.07-09 Азия: Мен сендикмин, мени алып кетчи!
24.04-06 Азия: Сүйгөнүм менен саламдашпайсыңбы, досум!
24.07-08 Азия: Аа? Салам досум!
24.11-12 Азия: Сүйгөнүм менен саламдашкыла достор!
24.13-14 Азия: Салам, улуу мунара!
24.15-17 Ильяс: Ээй, тракторчу байке, сүйгөнүм менен саламдаш!
24.18-20 Азия: Cалам жалгыз терек, сүйгөнүң кайда?
24.21-23 Ильяс: Эчкилер бул жакты карагыла, сүйгөнүмө салам бергиле!
21.24-25 Азия: Салам, эчки!
21.26-30 Ильяс: Э-ээй көк асман, дене-боюмду ысыткан Күн!!!
21.31-35 Азия: Берекелүү талаалар, жүрөгүм сымал толкунданган дарыя…Салам силерге!!!
26.00-01 Жан: Стамбулдук келатат!
26.08-11 Ильяс: Барып мүдүр менен сүйлөшүп келейин, сен бул жерде күтүп тур, макулбу?
26.12-13 Азия: Жумуштан чыгарышпайбы?
26.13-14 Ильяс: Өздөрү билишсин, камсанаба!
26.37-42 Жан: Суу сактагычтагы оюну ушул турбайбы! Макоо Стамбулдук, ушул кыз үчүн Дилек айымды да таштайбы?
26.57-27.00 Мен болсом, сулуулардын сулуусуна да алмаштырбайт элем сени!
27.01-03 Дилек айым: Акылы жок акмак, Кудай төбөңөрдөн урсун силерди!
27.03-04 Жан: Аааа!
27.08-13 Байкеси: Эми башка кыздарды кароого болбойт жээн! Нике ишин кандай кылайын деп чечтиң?
27.14-18 Ильяс: Билбейм, ойлонуштуруп көрөбүз… Шаарга кетүү керек, үй жай жок, акча жок!
27.18-26 Байкеси: Акчадан камсанаба, биздин бажабыздын үйү бар. Айылдан майда-барат буюм табылат. Азырынча молдо чакырып, никеңерди кыйсак болот. Кийин анан ЗАГСка сөссүз баргыла!
27.26-27 Ильяс: Рахмат байке!
27.28-32 Байкеси: Келин кызыбыз тойго чейин биздикинде турсун. Биздикинде жалгызсырабайт коркпо.
27.33-35 Ильяс: Жардам керек болсо эле дароо сага кайрылам.
27.36-37 Ильяс: Мынакей келиниңиз, байке!
27.38-39 Байкеси: Саламатсыңбы, карындаш!
27.40-42 Азия: Саламатчылык, эмне болду?
27.42-49 Ильяс: Жумуштан чыгарышкан жок, байкем сүйлөшүп койду, мүдүр да кудай жалгап эркек киши экен бир жума уруксат берди. Үйлөнүү тоюма баарыңарды чакырам!
27.50-52 Жан: Дилек айымды да ээрчитип барып калам, камсанаба!
28.00-12 Азия: Үйлөнүү тоюбузду мекеменин ресторанында өткөрдүк, абдан жакшы өттү. Атамдарды да чакырганбыз, бирок келишкен жок. Апам: “Менин Асел аттуу кызым жок”- дептир, аман эле болсун!
28.17-40 Бу Ильяс чын эле акылынан айнып калыптыр . Мен бул бийлерди кайдан билмек элем, бийлей албасам ачуулансачы? Ачууланса ачуулансын, мен күнөлүү бекем? Эң алгачкы күнү гаражда көргөн аялдын аты Дилек экен. Мага эмне, жанындагысы да жаккан жок!
28.44-52 Ильяс: Келиндик да ушунчалык жарашабы адамга, кызыл жоолук жалжалым, жубайым, Аселим!
29.15-16 Оппаааа!!!
29.28-38 Азия: Айыл өзүнчө эле керемет , үйүбүз да эң сонун эле, бардыгы ар нерсе алып келип беришти. Белек алуу кандай бакыт, мен буга чейин белек алып көргөн эмесмин!
29.39-42 Ильяс: Жумушка мурдагыдан да берилүү менен иштей баштадым.
29.43-53 Азия: Кээде бир нече күн күтүп калам, келээр убактысы белгисиз болсо дагы акыры мага кайтып келээрин билчүмүн. Бардыгынан да менин жолдошум келишимдүү, мага гана таандык болчу.
29.54-59 Ильяс: Жумуштан чыгып айылга, жубайыма кайтып баруу мен үчүн чексиз бакыт болчу, койнум койнума батпай кубанар элем!
30.01-04 Азия: Алгач ага айткандан уялдым!
30.13-19 Ильяс: Балалуу болот экем, ата болот экем, ушундай да толкунданабы киши!
30.20-27 Азия: Төрөрүмө аз калган. Ильясыма уул төрөп берип аны бактылуу кылгым келди.
30.34-49 Ильяс: Ушул жолку сапарга чыккым келген эмес болчу, шашылыш түрдө жеткизчү жүк чыгып калыптыр, аны мен гана убагында жеткизе алат имишим. Уулум бүгүн эртең төрөлгөнү турат, кечигип каламбы деп коркуп жаткам. Жүгүм оор, жол баткак эле. Ошол адамдын менин келечегимди өзгөртүп жиберерин кайдан билиптирмин!
30.53-56 Жемшит: Эй жигит , иш чатак болуп болуп калды, жардамдашып коёсуңбу?
30.57-59 Ильяс: Кайдагы жардам, шашылыш ишим бар!
31.00-07 Жемшит: Мотор токтоп калды, машинеде он бир киши бар. Үстүбүзгө мууз түшүп жатат, бир нерсе кылбасак таң атканча сууктан тоңуп калышат!
31.08-10 Ильяс: Жүгүм оор, анын үстүнө кечикпей жеткирип барышым керек.
31.11-12 Жемшит: Сага адамдын жанынан дагы жүгүң кымбатпы ыя?
31.12-13 Ильяс: Бул жолдон , машинеңди сүйрөп чыга албайбыз!
31.13-16 Жемшит: Башка айла жок, сүйрөйсүңбү бизди?
31.19-20 Ильяс: Эмне адамдарды кыйнап өлтүртөйүн деп жататсыңбы мага?
31.21-22 Жемшит: Эмне таптакыр болбойбу?
31.23-25 Ильяс: Түшүнсөң боло дос, аялым айылда жалгыз, көз жарганы турат!
31.26-27 Жемшит: Бул жактагылардын балдары жок бекен?
31.32-34 Баары жакшы болот дос! Кабатыр болбо!
31.51-53 Ильяс: Кир ичине! Тоңуп каласың аяктан!
31.54-58 Жемшит: Азыр чоң жолго чыгалы, солго бур, солго! Төмөндөгү жар көчүп кетиптир!
32.04-06 Мээрман айым: Сүйүнчү! Уулду болдуң!
32.08-09 Азия: Ильяс укса сүйүнөт!
32.14-15 Жан: Стамбулдукту кара!
32.16-17 Жемшит: Рулду оңго бур! Акырын, абайла!
32.17-21 Ильяс: Атайлап мен жакка келатат! Селсаяк десе!
32.22-27 Жан: Көрүшкөнчө! Башкарманын машинесин минип алып, баатырдык кылып жаткан экен!
32.28-29 Жемшит: Тааныйсыңбы бу кишини?
32.30-32 Ильяс: Биздин мекемеде шопур болуп иштейт.
32.32-35 Тээтиги көрүнгөн бензин станциясы эмеспи?
32.32-35 Жемшит: Чыктың буюрса!
32.38-39 Ильяс: Ооба, чыктык!
32.46-48 Азия: Уулду болдуң!
32.54-59 Ильяс: Демек бул менин уулумбу? Сен да төрөлгөндө ушундай кичинекей белең?
33.00-01 Азия: Сен да ушундай кымындай болчусуң да?
32.01-02 Ильяс: Мен дагыбы?
32.02-03 Азия: Ийи.
33.08-09 Ильяс: Уулум!
33.10-12 Азия: Акырын эми, акырын дейм!
33.14-15 Ильяс: Атын ким коёбуз?
33.15-16 Азия: Сен ойлоп таптыңбы?
33.17-20 Ильяс: Али таба элекмин… Самат деп коёлубу?
33.21-24 Азия: Самат…Мейли!
33.26-27 Байкеси: Бешик бооң бек болсун, жээн!
33.27-28 Ильяс: Рахмат!
33.30-31 Досу: Уулуң өмүрлүү болсун!
33.31-32 Ильяс: Рахмат!
33.33-34 Досу: Бешик бооң бек болсун, Ильяс байке!
33.34 Ильяс: Рахмат!
33.39-40 Досу: Бешик бооң бек болсун Ильяс!
39.40-41 Ильяс: Рахмат!
33.45-46 Досу: Куттуктайм!
33.46-47 Ильяс: Рахмат!
33.50-52Д айым: Бешик бооң бек болсун, уулду болуптурсуң!
33.53-54 Ильяс: Рахмат!
33.53-54 Дилек айым: Ушундай кубанычтуу күндө жаман кабар айткым келген жок бирок…
33.59-34.00 Ильяс: Дагы эмне болду?
34.01-03 Дилек айым: Тайгак өткөөлдөн ылдый кичи автобусту тартып түшүрүпсүң.
34.03-05 Ильяс: Хмм, Жан жеткирип бардыбы?
34.06-09 Дилек айым: Шопур болбой калдың,сени унаа тейлөөчү жайга которуп салышты.
34.10-16 Ильяс: Унаа тейлөөчү жайгабы? Көк тулпарымды кантип берем! Мен эмне эми, ар кимдин машинесин жууп жүрөт бекем? Урдум мен ушундай ишти!
34.17-29 Дилек айым: Жинди болбочу! Аялыңды ойлосоң боло, азыр балаң да бар. Алар болбосо каалаганыңды кылат элең. Унчукпай иштей берчи!
34.39-40 Ильяс: Башкарма барбы?
34.41-43 Секретарь: Киши бар, айтайынбы?
34.44-48 Аялыңды ойлосоң боло, азыр балаң да бар, алар болбосо каалаганыңды кылат элең…
34.50-51 Ильяс: Анан сүйлөшөбүз!
34.55-35.18 Азия: Ошол түнү баринчи жолу таң агарып калганда келди үйгө. Мас болчу, биринчи жолу мени жактырбагандай карады. Бир нерсе болгонбу, сурагым келди.Унчукпай койду. Саматты да караган жок. Эгер бир нерсе болсо, күнөө менден гана кетиши мүмкүн, наристеде эмне жазык.
35.19 Асел: Чын элеби?
35.20-24 Эжеси: Ушундай болорун кайдан билсин ботом, атайлап жасаган жок да, ошончо адамдын жанын сактап калыптыр эмне!
35.26-28 Али менен барып келгиле, баланы мен карап турам.
35.28-30 Байкеси: Жакшы болмок, бирок туура болобу, билбей турам.
35.31-32 Эжеси: Эмнеге болбойт экен?
35.33-34 Азия: Эмне киришесиң деп ачууланып жүрбөсүн Ильяс?
35.35-38 Эжеси: өзүңөрдүн эле жакшылыгыңар үчүн, башка айлаң барбы анан?
35.39-50 Азия: Бир ай болду, оозуна такыр арак алчу эмес, азыр болсо күнүгө мас, сүйлөбөйт, тамак ичпейт, баласын да карап койбойт.
36.02-05 Ильяс: Күтпөй эле кой чоң эне! Сени жеткире тургандай алым жок!
36.05-06 Азия: Мен чоң эне эмесмин!
36.06-07 Ильяс: Анан кимсиң?
36.08-10 Дилек айым: Аялыңды сен жибердиңби башкармага?
36.15-16 Ильяс: Эмне деп дөөдүрөп жатасың?
36.17-19 Дилек айым: “Стамбулдук сулуу аялын башкармага жибериптир”- деп жатышат.
36.19-21 Ильяс: Ким чыгарды муну, баягы эле Жанбы ?
36.21-23 Дилек айым: Аялың башкармага кириптир, ишенбесең барып көр!
36.34-35 Байкеси: Эмне деди?
36.36-39 Азия: Машинеси ошончо адамдын жанынан дагы кымбат имиш!
36.51 Байкеси: Ильяс!
37.12-15 Байкеси: Мен алып келдим, мен турганда ага кол көтөрө албайсың!
37.15-17 Ильяс: Менин ишиме киришпегиле, киришпегиле дейм!
37.28-29 Жан: Ха ха ха! Макоо Стамбулдук!
37.34-36 Байкеси: Тим кой буларды, Эмне болсо, ошо болушсун!
37.39-41 Ильяс: Эмне дейсиң?! Дагы бир жолу айтчы!
37.41-49 Жан: Эмне, жалганбы анан, катыныңды өзүң жиберген жоксуңбу?
37.50-53 Ильяс: Тур өйдө, тур дейм, дагы айтып көрчү!
37.53-57 Ильяс: Коё бергиле мени! Кой бергиле дейм! Эч кимиңер мага дос эмессиңерби ыя! Коё бергиле!!!
37.58-38.01 Жан: Жалганбы эмне? Жалганбы? Жиберген жоксуңбу эмне?
38.01-02 Ильяс: Качпагын эй ит!
38.03-04 Жан: Кудай урган Стамбулдук десе!
38.06-13 Азия: Ошол түнү үйгө келген жок, эртеси да. Күнөө менде эле. Биз күтө бердик.
38.14-38 Ильяс: Караңгы айылдык кыз, менин дартымды түшүнбөйт дедим. Ɵткөн окуяны унута алган жокмун. Жалгыз элем. Дилектин айтканы эсимен кетпейт, алар болбогондо каалаганымды кылат элем. Алар болбогондо, Асел, Самат…Арманымды айтып, каалаганча сөгүнүп, көңүлүмдү жубаткан бир жер бар эле. Ал Дилектин үйү. Жалгыз элем. Башка айла жок, аныкына бардым.
38.40-46 Азия: Бир нече ай күттүк, акыры кайтып келет дедик, анткени ал менин күйөөм, баламдын атасы, биздин бардык нерсебиз эле. Мына, айтпады белем Көк тулпары менен акыры келет деп!
38.58-39.02 Жан: өтүп баратып, акыбалыңарды сурап коёюн дедим. Күтпөй эле кой карындаш. Сенин күйөөң Дилек айым менен жашап жатат.
39.04-12 Азия: Ошол түнү уйкум качып туруп алды, ошол чочконун айткандарынын баары жалган! Көзүм менен көрсөм да ишенбейм!
40.31-32 Ильяс: Эмне болду сага?
40.33-43 Дилек айым: Эч нерсе болгон жок…Ильяс, аялың келип кетти.
40.43-44 Ильяс: Эмне?
40.45-47 Дилек айым: Бул жерге келиптир. Ашкананын терезесинен көрдүм.
41.06-12 Ал сенин жубайың. Балаң да бар. Мен да сени сүйөм, бирок…
41.48-54 Ильяс: Кызыл жоолук жалжалым, Азиям, мен сенден башка эч кимди сүйбөйм!
42.38-39 Шопур: Каякка барасыз карындаш?
42.41-43 Азия: Ээ-э…, тигил жакка!
42.43-45 Шопур: Тегирмендереге жеткенде бурулабыз.
42.45-46 Азия: Болуптур!
42.46-48 Шопур: Артка отур, жанымда оорулуу бар!
42.55-43.06 Жемшит: Баланы мага бериңиз. Колуңузду бериңиз!
43.07-08 Азия: Мен өзүм эле чыгам.
43.10-18 Жемшит: Бул бурчка өтүңүз, балага суук тийип калбасын. Айдай бер!
43.28-31 Сулуу аял экен, кызык, ымыркай баласы менен жалгыз кайда баратат?
43.32-36 Азия: Эми биз кайда барабыз? Кимдин үйүндө жашайбыз?
43.37- 52 Жемшит: Буга бир нерсе болгон… Үшүгөнүнөн ыйлап жатат.
Кел баланы мага бер, үшүгөнүнөн ыйлап жатат, капа болбо!
43.55-57 Менин да эки балам бар болчу…
44.10-15 Азия: Балдары өтүп кеткендей айтты. Кудай сактасын, Саматым бир нерсе болсо мен жашай албайм!
44.16-19 Жемшит: Жылынар замат уктап калды. Уулбу?
44.20-22 Азия: Жакшы неме окшойт.
44.28-30 Бизди издеп жатты болду бекен азыр?
44.38-48 Апасы: Каргыш тийгир келесоо! Кайра эмне келдиң ыя, көзүмө көрүнбөй кет бул жерден! Элге шерменде кылдың бизди! Абийирибизди төктүң! Кет бул жерден! Жогол!
44.48-49 Ильяс: Коюңузчу апа!
44-53-54 Иниси: Эжемди эмне алып келген жоксуң?
2-Бөлүм
00.15-16 Шопур: Келдик, карындаш!
00.16-17 Азия: Ммм, кайсы жакка келдик?
00.17-20 Шопур: Тегирмендере ушул жерде, азыр биз дарыяны көздөй бурулабыз!
00.22-23 Жемшит: Түшө бериңиз, баланы мен берем!
00.37-39 Бара турган жериңиз ушул жерби?
00.40-41 Азия: Ымм, ушул жер!
00.59-1.00 Жемшит: Кандай дос?
1.01-02 Оорулуу: Жакшы!
1.02-03 Жемшит: Чай алып келейинби сага?
1.03-05 Оорулуу: Жок, рахмат! Бир чөйчөк суу жиберип койсоң жакшы болот эле!
1.05-06 Жемшит: Жарайт!
1.09-11 Бизге эки кызыл чай, машинеге болсо бир чөйчөк суу берип коюңуз!
01.17-18 Жанагы айым эсимен кетпей жатат.
01.18-20 Шопур: Чындыгында чырайлуу айым экен!
01.20-24 Жемшит: Андан эмес! Бара турган жери жок сыяктуу көрүндү мага!
01.47-49 Жүрөгүм неге мынча согот десең?
01.56-57 Шопур: Чайыңды ичкен жоксуң го байке?
02.18-33 Жемшит: Жаман ойлобо карындашым, бара турган жериңер жок силердин. Катуу суук болуп жатат, ушундай аязда кечинде бала менен кайда барасың? Биздикине эле түнөгүлө бүгүн, эртең каалаган жериңе бара бер. Баланы ойло, карындашым!
02.34-37 Азия: Башка эмне кылам! Мага жардам бере көр, Кудай!
02.48-49 Башка эч ким жокпу?
02.50-52 Жемшит: Кабатыр болбо, мен сырттагы бөлмөдө турам.
03.01-02 Жап эшикти, балага суук тийгизесиң!
03.14-15 Беймарал отура берсең болот!
03.20-22 Азия: Азыр Ильясым болгондо…
03.29-33 О шордуу бактысыз балам!
03.40-42 Жемшит: Муздаткычта жей турган нерселер бар.
03.43-44 Азия: Ачка эмесмин!
03.44-52 Жемшит: Сүт да бар! Коркпо, эч ким бул жерде тынчыңарды албайт! Атым Жемшит, жол устасымын. Мага ишенсең болот карындашым!
04.01-03 Жатаардан мурда очокко отун салып кой, жакшы жаткыла!
04.14-19 Азия: Бул жакка келип, туура эмес кылдыкпы, балам? Антпей анан эмне кылат элек?
04.37-39 Бала ооруп калыптыр, түнү бою уктаган жок аба! Ысып тердеп чыкты!
04.40-41 Жемшит: Баратам!
04.48-52 Ий,балакай, ооруп калдыңбы сен? Суук тийип калыптыр, денеси ысып турат!
04.52-56 Азия: Кел мага! Эмне болот эми балам, эч нерсе болбойбу?
04.56-05.02 Жемшит: Кайгырба, бала эмеспи чыдайт! Барып доктур чакырып келейин, кечкиге калбай келип калам!
05.05-15 Азия: Атаң кайда балам, Ильясым кайда? Ыйлаба, ыйлаба азыр, Жемшит абасы сага доктур алып келет! Эртең болсо атаңа барабыз, ыйлаба!
05.21-34 Жемшит: Жүрүңүз мындай! Кандай болуп калды?
05.34-35 Азия: Кыйналып жатат балакай!
05.39-45 Доктур: Бир аздан соң температурасы түшөт! Ийне сайган киши барбы бул жерде?
05.45-46 Жемшит: Мен саям!
05.48-52 Доктур: Дарыларды да калтырайын, бир жума абдан этият болосуздар! Сыртка такыр чыгарбагыла!
05.53-54 Азия: Биз кетебиз бул жерден, калбайбыз!
05.55-58 Жемшит: Хмм, бул айым жакын тууганыбыз болот, эртең айылга кайтат эле…
05.58-06.01 Доктур: Баланын өмүрү коркунучта! Каалаган учурда пневмонияга айланып кетиши мүмкүн!
06.01-02 Жемшит: Камсанабаңыз!
06.03-05 Азия: Кетишибиз керек, кантип калабыз?
06.07-13 Жемшит: Дагы бир жума Саматтын жанында болом! Баланын үнүн ушунчалык сагынып калыптырмын! Кетишет анан кийин…
06.14-26 Азия: Жакшы киши экен, чиедей балам менен эмне кылат элем? Ильяс келесоо болуп калганбы! Дилек айымчы! Мен эч качан күйөөмдүн төшүнөн өпкөн эмесмин! Болбосо…
06.29-34 Жемшит: Кана эмесе жигит, ач оозуңду. Ич, иче кой!
05.36-37 Азия: Иий байкушум!
06.37-38 Жемшит: Жаным менин!
06.43-44 Азия: Ийне сайбай эле койсок кантет?
06.44-47 Жемшит: Болбойт. Бекем карма!
06.52-53 Азия: Каралдым!
06.58-07.00 Жемшит: Күлүп жатат, күлүп жатат!
07.05-08 Азия: Апеей! Буларды кайдан алды?
07.08-15 Жемшит: Бүгүн сатып келдим. Бул болсо сага.
07.55-57 Жемшит: Токтобой койду, айла жок! Тез өтүп кетип жатышат! Шопурлардын бирөөнө ишенбесем, бирөөнүн машинесинин терезеси сынык, Самат үшүп калат! Ансыз деле көбү токтобой койду!
08.31-48 Дароо эле кетип калышыңарды каалаган жокмун… Үйүңө кайтып барасың да ээ? Жолдошуңду сүйөсүң да ээ? Эртең кетсеңер болбойбу?
08.49-50 Асел: Болот…
09.36-42 Жемшит: Экинчи эч кимди карай албайм деп ойлочу элем. Эртең эртең менен жолго чыгат, сүйгөнүнө, жолдошуна кетет…
09.54-56 Азия: Тамак жасадым эле, биз менен тамак ичпейсиңби?
09.57-10.26 Жемшит: Ал кезде чыгышта чоң көпүрө куруп жатканбыз. Жер титирөө туралуу угаар замат өз жериме шашкан бойдон келдим.Үйүбүздүн оордунда болгону жыгач, таштардын калдыктары калыптыр. Эки балам, аялымдан айрылып калдым. Алгач жашай албайм деп ойлогом. Адамды эмгек куткарат экен. Жолдорду, туннелдерди тешип, жаңы-жаңы көпүрөлөрдү курдум. Баары бир баштан өткөндөрдү унута алган жокмун. Мен үчүн жашоо токтоп калган эле. Самат экөөң келгенден бери жашоом кайрадан жандана баштады.
10.34-44 Байкеси: Азия! Кайтып келдиңби демек.
10.44-46 Азия: Туура эмес кылдым! Кечирээр бекен?
10.47-48 Байкеси: Ильяс кетип калды Азия…
10.51-52 Азия: Ким мене кетти?
10.53-55 Байкеси: Сени издебеген жери калган жок…
10.55-56 Азия: Ким менен кетти?!
10.57-58 Байкеси: Жинди болуп калды, селсаяк…
10.59-11 Азия: Ким менен?!
11.01-05 Байкеси: Кантесиң анан, үйлөнө турган бала эмес болчу, бирок сени жактырып калды өзүң билесиң.
11.05-06 Азия: Ким менен кетти дейм?
11.10-32 Байкеси: Дилек айым менен кетти… Үч-төрт күндөн кийин келип калат. Кайда барасың, төркүнүңөбү? Биздикинде деле жашай турбайсыңбы азырынча?
11.33-34 Азия: Рахмат байке!
11.42-44 Байкеси: Кудай урган Стамбулдук десе!
11.55-12.15 Жемшит: Азия! Аны тапкан болсоң, көрүнбөй кетип калмакмын. Кайда барасың, Асел?
12.17-19 Азия: Сага жүк болгум келбейт, шаарга барып иштейм.
12.21-23 Жемшит: Сага жумуш таап берем, эгер кааласаң.
12.31-35 Азияга ошол жердеги Сарыдүзү деген айылдын килем токуу кооператифинен жумуш таап бердим.
12.39-48 Азия: Күнүгө жумуштан кайтканда, жолдун башына туруп өткөн-кеткен жүк машинелерди карап жүрдүм. ” Ильяска жолугуп каламбы!”-деп. Аны эч унута албадым.
12.48-55 Жемшит: Дагы эле аны күтүп жүргөнүн, сүйөөрүн сезчүмүн. Мен да күтүп жүрдүм. Мени бир күнү жактырарын күтүп жүрдүм.
12.57-13.12 Азия: Ильяс кайда болду экен?Ошол аял мененби дагы деле? Балдары…Балдары болбойт го эми! “Бир күнү келет!” деп жүрдүм. Ага болгон ысык сүйүүм аны бул жерге алып келет! Бизге кайтып келет!
13.24-31 Жемшит: Мурдагыдай эле күтүп жатты… Күнүгө жумуштан келгенимде анын мени күтүп турушун каалар элем.
13.33-44 Азия: Бизди жакшы көрөрүн билчүмүн. Капа болчумун. Бирок, айла жок. Кетип калсамбы дечүмүн кээде… Коркуп жүрдүм, жаңы турмушка аттануудан коркуп жүрдүм.
13.45-14.00 Жемшит:
Ак мөңгүлүү, аска зоолуу жайлоолор.
Оо жайлоолор, жайлоолор, жайлоолор,
Чыктым суу себе себе жайлоолор,
Оо жайлоолор, жайлоолор, жайлоолор.
14.02-11 Азия: Чыныгы адам , боорукер, бизге ар дайым дем- күч берип келди. Ɵткөндүн ачуу таттуусу акырындык менен унутула баштаган.
14.16 Жемшит: О жайлоолор, жайлоолор, жайлоолор.
14.29-30 Азия: Бул эмне?
14.31-32 Жемшит: Селкинчек!
14.33-35 Азия: Самат али кичине, муну кантип тебет эле?
14.35-36 Жемшит: Чоңойгондо тебет!
14.53-15.23 Асел: Самат чоңоюп, селкинчек тебет! Жемшит биздин тагдырыбызды чечип койгондой эле! Бул жерде жашап калмакпыз… Бирок, кимиси болуп? Конокпу? Күрөөчүбү? Алгач Саматка Жемшитти ким деп таныштырарымды ойлодум. Жемшит аба…Жемшит тайке…Тууганыбыз… Самат чоңоёт, Самат селкинчек тебет! Самат апасына суроо берет!
15.50-51 Жемшит: Дагы эле аны күтүп турат…
15.57-16.01 Азия: Сени күтүп тургам. Кеч болуп кетти деп кабатыр болуп жатканбыз.
16.13-18 Азия: Убакыт өтүп жатты, Самат чоңоюп, селкинчек тебе турган жашка келип калды.
16:25-43 Самат: Апаке, келсең! Кел чогуу селкинчек тебебиз!
Атам муну сага жасаптыр! Атаке, апаке охх!
16.46-47 Жемшит: Уулум!
16.48-51 Азия: Самат аны ата деди, аны атам деп ойлоду!
16.53-57 Сиз, Азия Мерам, Мансур уулу Жемшит Кырачтын өмүрлүк жарыңыздын болушуна макулсузбу?
17.01-02 Азия:….Ооба!
17.03-06 Сиз, Жемшит Кырач, Али кызы Азия Мерамдын өмүрлүк жарыңыздын болушуна макулсузбу?
17.06-07 Жемшит: Ооба!
17.08-11 Азия: Үйлөнүү тоюнда жүрөгүм мынчалык соккон эмес эле! Бул расмий никелешүү болгондуктанбы же?
17.12-15 Жемшит: “Ооба” дебей коёбу деп коркуп кеттим. Биринчи жолдошун унута алды бекен?
17.15-18 Азия: Биринчи никем эсептелбейт экен,буга абдан капа болдум!
17.23-18.09 Азия: Бакыт деген ушулбу? Бакыт деген эмне экенин мен билчү эмесмин. Ал бар эле, жашоомдо ,бир убактарда. Мен аны сүйчүмүн. Сүйүү деген ошол беле? Сүйүү деген эмне?
Шаркырап аккан дарыя, күзгү шамалда дирилдеген жалбырактар, айнекке төгүлө жаап, агып түшкөн жамгыр тамчылары, жүрөктүн дүкүлдөшү…
Барып-барып шаркырап аккан дарыя басаңдайт, жалбырактар саргайып, жерге түшөт, жамгыр басылып, күн чыгат. Сүйүү деген эмне?
Сүйүү-бул адамдын кыйынчылыкта көрсөткөн жардамы, кайрымдуулугу, камкордугу экен көрсө! Сүйүү-бул жакшылык кылуу, түйшүктөнүү экен!
18.10-53 Бардыгы чогуу:
Ак мөңгүлүү аска зоолуу жайлоолор,
Оо жайлоолор, жайлоолор, жайлоолор.
Чыктым су себе, себе жайлоолор,
Оо жайлоолор, жайлоолор, жайлоолор.
Балакай уктады, дешти жайлоолор,
Оо жайлоолор, жайлоолор, жайлоолор.
Уктасын таттуу, таттуу жайлоолор,
Оо жайлоолор, жайлоолор, жайлоолор.
18.58-19.00 Жүргүнчү: Тигил жерде авария болуптур, жардамдашып койсок кантет!
19.02-06 Жемшит: Сен Саматты жаткыза бер, бир аздан кийин келем.
19.14-24 Кызылдай мас экен! Тэзирээк суу ысыта кой!
19.26-27 Азия: Ысык суу бар!
19.31-32 Ильяс: Мени тааныган жоксуңбу?
19.33-35 Жемшит: Кантип тааныбайын баатыр жигит!
19.36-40 Ильяс: өзгөрүп кетиптирминби? Мурда оозума арак алчу эмес элем.
20.02-05 Азия: О, Кудай… Эмне кылам, кантем мен эми?
20.07-20 Жемшит: Токтой тур, азыр жемпириңди чечели. Бу киши шопур Азия, жолдон авария болуптур. Жатып эс алса жакшы болуп кетет. Бир аз йод менен кебез алып кел Азия!
Биринчи күйөөсү экендигин билгенимде алып келет белем бул
жерге… Алып келмекмин, жаралуу эле.
20.29-33 Азия: Эмне үчүн келди бул жакка? Эми эмне кылам мен Кудай, эмне кылам?
20.34-35 Жемшит: Сууну алып келчи, Азия!
20.40-21.08 Канды арчып таштайлы биринчи. Чыдай тур дос, ичип алып дагы машине айдачу беле? Асел йодду берип койчу? Ушул жоругуң үчүн, йод эмес уу менен өрттөп жиберсе болор эле, мейли эми конок эмессиңби…
21.23-29 Болду, бүттү эми! Сен мындай отуруп тур, сага төшөк салайын!
21.30-32 Ильяс: Жок калбайм мен, кетем!
21.34-36 Жемшит: Түнүчүндө эч жакка жибербейбиз сени.
21.01-02 Самат : Бул аба ким апа?
22.06-07 Ильяс: Самат?
22.08-10 Азия: Кантем, кантем эми!
22.13-14 Самат: Аба сен кайдан келдин?
22.15-17 Ильяс: Тээ алыстан уулум…
22.15-17 Самат: Башың эмне болду, сени уруп ташташтыбы? Сенин тапанчаң жок беле?
22.28-29 Ильяс: Үйгө калтырып койгом.
22.30-31 Самат: Эртең көрсөтөсүңбү мага?
22.32-33 Ильяс: Көрсөтөм.
22.34-35 Самат: Атың ким сенин?
22.37-38 Ильяс: Ильяс.
22.38-40 Самат: Атамдын досу болосуңбу?
22.40-42 Азия: Ал сенин атаң, каралдым!
22.44-45 Ильяс: Уулум!
22.47-48 Самат: Атаке!
22.50-52 Жемшит: Конокко төшөк салсаңчы Азия?
22.54-55 Ильяс: Уулуңузбу?
22.56-57 Жемшит: Ооба, уулум!
22.57-58 Самат: Мурутуң сайып жатат ата!
22.59-23.02 Ильяс: Уулум, Азиям жанымда турса да, жолой албайм!!
23.03-05 Азия: Ыйлагым келет, ыйлай албайм!
23.06-13 Жемшит: Жатаарда көйнөгүңдү чечип, сыртка коюп кой, Азия жууп койсун. Мейли анда, жакшы жат!
23.14-17 Самат: Ильяс аба , эрте кетпе макулбу?
23.20-23 Ильяс: Киммин мен бул үйдө, киммин?
24.00-04 Көзүмө тике карачы сүйгөнүм, сени абдан сагындым, көзүмө тике кара!
24.05-09 Азия: Неге корком… Азыр деле сүйөт экенмин да демек, унута алган эмес экенмин да, демек!
25.00-07 Жемшит: Самат алардын уулу, Азия аны дагы эле сүйөт! Кетебиз дешсе, токтото аламбы? Эгер бактылуу болсо…
25.08-17 Азия: Сүйүү деген эмне? Ким менин сүйгөнүм ? Бизге өйдөдө өлөк, ылдыйда жөлөк болгон ким? Ата болууга ким татыктуу экенин айта албайм! Корком…Саматым жамандык көрбөсүн!
26.05-16 Ильяс: Азия! Бардыгын таштап келдим Азия! Сен үчүн келдим, Самат үчүн келдим, кечир мени суранам! Кайра мага кайт, Азия!
26.36-37 Жемшит: Кандайсың! Кандай болуп калдың?
26.37-38 Ильяс: Жакшы, рахмат!
26.39-41 Жемшит: Түнүчүндө мотор тоңуп калыптыр, ысытыш керек.
26.42-43 Ильяс: Машинени жүргүзө алабызбы?
26.43-52 Жемшит: От алдырып көрөбүз. Азия, суу ысыганда бизге айтып кой, ташып алабыз. Жүр кеттик!
27.18-24 Самат: Апа, Ильяс аба кайда?
27.26-27 Азия: Машине жакта балам.
27.29.31 Самат: Мен да барайынчы апа?
27.38.40 Жемшит: Ысык суу куйсак ээрип кетет.
27.40-41 Ильяс: Рахмат!
28.02-07 Самат: Ильяс аба, Ильяс аба дейм, мени машинеге түшүрчү!
28.14-15 Ильяс: Кана, иий хоп!
28.27-29 Азия: Самат, жүр үйгө кеттик!
28.36-43 Ильяс: Азия! Уулубузду ал да, түш машинеге, кетели! Самат менин уулум эмеспи? Сен менин жалжалым эмессиңби эмне?
29.06-08 Самат: Тапанчаңды унутпай ала кел ээ?
29.39-42 Азия: Самат, бар сыртка чыгып ойноп келчи!
29.53-57 Ильяс: Мынакей сенин тапанчаң!
29.57-59 Самат: Тах! Тах! Тах!
29.59-30.00 Ильяс: Машинеге түшүрөйүнбү сени?
30.00-01 Самат: Ооба!
30.38-40 Азия: Оо Кудай, мага жардам бере көр!
30.42-50 Самат: Чоңойгондо шопур болом! Көрдүңбү, муну мага Ильяс аба алып келип берди!
31.00-01 Жемшит: Жакшы болуп калдыңбы?
Ильяс: Рахмат! Саматка белек алып келем дегем, ошону алып келдим.
31.01-06 Жемшит: Тамак ичип кетпейсиңби?
31.06.07 Ильяс: Жок , жумушум бар.
31.07-08 Жемшит: Мейли өзүң бил.
31.08-09 Ильяс: Макул анда, рахмат!
31.09-10 Жемшит: Жакшы бар!
31.23-27 Самат: Көтөр колуңду, ата! Көтөр колуңду апа!
31.30-32 Азия: Келчи мага.Ташта аны, ич тамагыңды!
31.34-36 Жемшит: Киши өлтүрөсүңбү муну менен, убал эмеспи?
31.37-55 Самат: Ильяс абам алып келбедиби. Биз машине айдадык бүгүн. Мага машине алып келем деп сөз берди, ата. Чоң машине. Апа, Ильяс аба биздикине күнүгө келсинчи!
32.03-04 Жемшит: Ич тамагыңды, балам!
32.15-17 Самат: Ильяс абам келди.
32.19-21 Азия: Бүгүн чыкпайсың, балам.
32.22-24 Самат: Ильяс абама барам апа!
32.24-26 Азия: Жок дейм , күчүгүм, ооруп турасың!
32.26-28 Самат: Оорубай эле турам, апа!
32.29-36 Азия: Жок, чыкпайсың дейм! Чыкпай эле койчу, каралдым!
32.50-52 Жемшит: Мени таштап кетип калабы? Азия менин жубайым.
32.53-58 Азия: Кантип таштап кетем. Канча жылдан бери бизди багып келди. А, Саматчы , ал эмне кылат, мен эмне кылам?
33-24-25 Ильяс: Самат!
33.28-29 Самат: Ильяс аба!
33.41-42 Муну кантип айдайм мен?
33-43-44 Ильяс: Кааласаң менин машинемди айдайбыз.
33.46-47 Самат: Машинең кайда?
33.47- 51 Ильяс: Жогоруда, жолдо, апаң үнүн укса сени коё бербей коёбу деп, алып келген жокмун.
33.51- 34.08 Самат: Апам коё бербей жатат. Мен аябай ыйладым, апам дагы ыйлады. Сен да капа болуп турасың, Ильяс аба? Машинеге олтургузасыңбы мени? Олтургузасыңбы айтчы?
34.15-24 Ильяс: Эгер кааласаң дайыма мени менен болосуң. Экөөбүз машинеде уктайбыз. Сени ар дайым жанымда алып жүрөм. Балким, апаң да бизге кошулат, макулбу?
34.24-25 Самат: Макул!
34.39-47 Азия: Самат, Самат!
34.50-56 Ильяс: Мени мурдагысындай эле сүйөт, көзүнөн эле көрүнүп турбайбы. Самат мага келсе, ал да келет. Уулум, Жалжалым, Мен!
34.58-35.01 Самат: Катуураак айда Ильяс аба! Дагы катуураак!
35.13-14 Мен шопур болуп калдым го, Ильяс аба?
35.14-16 Ильяс: Эр жүрөк шопур Самат келатат!
35.24-27 Самат: Атам да түшсүнчү машинеге! Атаа!!!
35.28-29 Жемшит: Самат!!!
35.29-30 Ильяс: Самат, уулум!
35.30-31 Жемшит: Токтот!
35.35-41 Самат: Атама барам, токтот машинени! Атама барам дейм!
35.42-43 Ильяс: Токтой турчу… Уулум!
35.43-44 Самат: Атама барам!
35.58-59 Азия: Самат!!!
36.05-13 Ильяс: Ыйлаба, Самат, ыйлабачы балам! Кайра жеткирип коём сени! Ыйлабачы суранам! Сага кантип айтпай коём! Мен сенин…
36.13-14 Азия: Самат!!!
36.18-19 Самат: Апаа!!!
……….
37.07-08 Самат: Атаа!!!
………..
37.24–26 Ильяс: Азиям! Жалжалым менин!
37.26-38 Азия: Самат аны атасы деп чечти.
Сүйүү деген эмне? Сүйүү-бул жакшылык, достук ,кайрымдуулук!
37.44-45 Ильяс: Азия…
38.15-16 Азия: Токтосом, кутула албай калам.
38.17-19 Ильяс: Эч нерсе эмес, күлгөнү эле жетиштүү бизге!
38.20-21 Азия: Көңүлүмө жагып турса кантейин анан?
38.22-24 Ильяс: Баткакка тыгылып калсам, жардамга келесиңби?
38.25-29 Азия: Колун кармасам ыппысык экен! Жүрөгү алаканында сымал!
38.29-31 Ильяс: Колунан кармасам кетеби мени менен?
38.32-35 Азия: Мен сендикмин , алып кетчи мени!
38.39-48 Ильяс: Кош, Азия! Кош кызыл жоолук жалжалым! Кош бол, менин айтылып бүтпөй калган дастаным, ырдалып бүтпөй калган ырым! Түбөлүккө кайыр кош!!!
Аягы
Которгон: Жазгул Рыспаева
[1] Türkçe’den Kırgızca’ya Çeviren: Cazgül Rıspayeva, KTMÜ, YDYO, Mütercim- Tercümanlık Bölümü, (2008-2009) Lisans Tezi, (Danışman: Dr. Ahmet Güngör)