Posted on

RAMAZAN BAYRAMI

Arife Günü akşamı…. Orhan, Ayhan, Ayla Nine’nin dizinin dibinde oturup ardarda sorular sorarlar.

 

Orhan :         – Nine, Nine lütfen anlat biz sabah neler yapacağız?
Ayhan:          – Evet Nine bayramlarda neler yapılır?
Ayla Nine:    – Acele etmeyin çocuklar hepsini tekrar tekrar anlatacağım. (Torunlarının başını sıvazlar) Birinci olarak erkekler sabahleyin kalkar. Bayram Namazına giderler. Bu arada ev süpürülür. Sabah kahvaltısı için güzel yemekler hazırlanır.
Orhan:          – Peki Nineciğim. Biz de Bayram Namazına gidecek miyiz?
Ayla Nine:    – Neden olmasın? İsterseniz gidebilirsiniz.
Ayhan:          – Yaşasın. Babamla ve ağabeyimle gideceğiz.
Orhan:          – Sonra, sonra Nine?
Ayla Nine:    – Çocuklar güzel elbiselerini giyerler, sabah kahvaltısını yaptıktan sonra büyüklerin elleri öpülür. Büyükler de onlara para verirler.
Orhan:          – Peki yarın senin elini öpersek sen de bize para verecek misin?
Ayla Nine:    – Elbette
Ayhan:          – Öyleyse şimdi öpelim. Yarınki parayı şimdi verirsin. Olmaz mı Nine?
Ayla Nine:    – Aaa olur mu öyle şey. Yarını bekleyeceksiniz. Âdet öyle.
Ayhan:          – Peki öyle olsun ne yapalım.
Orhan:          – Evet Nine, lütfen devam et.
Ayla Nine:    – Nerede kalmıştık. Haa, evet. Herkes önce ailesiyle bayramlaşır. Daha sonra büyüklerin, akrabaların bayram ziyaretine gidilir.
Orhan:          – Peki biz de gidecek miyiz?
Ayla Nine:    – Tabii, ama önce her bayramdaki gibi amcaların ve teyzelerin bize geldikten sonra siz de onlara gideceksiniz.
Ayhan:          – Peki dedemizle siz niye gitmiyorsunuz?
Orhan:          – Aptal, küçükler büyüklerin ayağına gelir. Büyükler küçüklerin ayağına gelmez.

Bayram sabahı… Herkes Bayram telaşı içinde. Engin, Korkut Dede ve Osman Bey, Bayram namazına giderler. İkizler uyanamadığı için gidemediler. Mutfakta Gamze Hanım ve Çiğdem harıl harıl çalışıyorlar.

Gamze Hanım: – Hadi kızım biraz acele et. Babanlar birazdan gelir.
Çiğdem:              – Telaş etme anne. Her şey hazır. Tatlıları masaya götürüyorum.
Gamze Hanım:  – Peki, peki. İkizleri uyandırdın mı?
Çiğdem:              – Şimdi gider, uyandırırım.

Bu arada kapının zili çalar.

Gamze Hanım: – Babanlar geldi. Ben kapıyı açarım.

Gamze Hanım, kapıyı açar ve onları karşılar.

Gamze Hanım:   – Buyurun hoşgeldiniz.
Engin:                  – Öpüyorum anneciğim. Bayramınız mübarek olsun.
Gamze Hanım: – El öpenlerin çok olsun oğlum. Babacığım ben de sizin elinizi öpeyim.  Bayramınız kutlu olsun.
Korkut Dede:                 – Sağol kızım sizin de.
Osman Bey:        – Hanım bizimle bayramlaşmak yok mu?
Gamze Hanım:   – Can Bey, seninle en son bayramlaşacağız.

Osman Bey’i kucaklar.

Korkut Dede:            – Hadi çocuklar. Kapı önünden bu kadar bayramlaşma yeter. Ayla Hanım’la da bayramlaşmadık.

Salona geçerler. Ayla Nine’yle bayramlaşırlar sofraya otururlar. Bu arada Osman Bey:

Osman Bey:  – Çocuklar bu evde bir eksiklik var gibi geliyor bana ne dersiniz?

Engin ve Çiğdem şaşırırlar.

Engin:           – Ne eksikliği baba her şey masada hazır.
Çiğdem:        – Haa, ikizler. Onlar uyuyup kalmışlar. Demin uyandırmaya gittim. Birazdan buraya damlarlar.